ANΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΝΤΑΣ ΤΟΝ COVID-19 ΧΩΡΙΣ ΦΟΒΟ
5/10/2021 του ποιμένα John McArthur
Εισαγωγή
Λαμβάνουμε πολλά αιτήματα από εκκλησιαστικούς ηγέτες απ΄όλο τον κόσμο που ζητούν συμβουλές σχετικά με την αντιμετώπιση του αποκλεισμού (lockdown) ή της καραντίνας λόγω του κορωνοϊού καθώς και άλλων περιορισμών που αφορούν τον τρόπο λατρείας στις εκκλησίες μας που άρχισαν να επιβάλλουν οι κυβερνήσεις. Αυτή είναι μια σύντομη καταγραφή του τρόπου με τον οποίο η εκκλησία μας απάντησε στις προσπάθειες της κυβέρνησης να εμποδίσει την εκκλησία από το να συναθροίζεται. Θα μπορούσαμε να πούμε πως διαμορφώσαμε ένα ευρετήριο τεχνικών που μάθαμε καθώς και κάποιες σημαντικές βιβλικές αρχές που χρειάζεται να έχουμε κατά νου για το πως πρέπει να ανταποκριθούμε εμείς αλλά και η εκκλησία μας σύμφωνα με την βίβλο.
Είμαστε πεπεισμένοι ότι η καταπάτηση των βασικών ελευθεριών του ανθρώπου που εφαρμόζουν οι κυβερνήσεις ανά τον κόσμο, συνιστά μια πιο εκφοβιστική απειλή για τα άτομα, ένα μεγαλύτερο εμπόδιο στο έργο της εκκλησίας και μία μεγαλύτερη συμφορά για όλη την κοινωνία από οποιαδήποτε επιδημία ή άλλη φυσική καταστροφή. Αυτές είναι δύσκολες στιγμές, που απαιτούν μια στοχαστική, βιβλική και σοφή απάντηση από τους ηγέτες των εκκλησιών και των συναθροίσεων.
Ένα σύντομο χρονικό του covid 19
Ο COVID19 άρχισε να γίνεται διεθνής τίτλος ειδήσεων στις αρχές του 2020 και μέχρι τα μέσα Μαρτίου, οι πολιτειακές και τοπικές κυβερνήσεις σε όλη την Αμερική εξέδωσαν έκτακτες εντολές που περιορίζουν τις μεγάλες συγκεντρώσεις των ανθρώπων. Εκείνο τον καιρό, οι υγειονομικοί υπάλληλοι προειδοποιούσαν ότι ο COVID19 μπορούσε να προκαλέσει ένα τέτοιο κύμα θανάτων και καταστροφών, ώστε η αρρώστια αυτή να καταταχθεί ψηλά στη λίστα των επιδημιών, μεταξύ της επιδημίας της ισπανικής γρίπης του 1918 και του Μαύρου Θανάτου (black death) στην Ευρώπη του 14ου αιώνα. Τα ΜΜΕ ανέφεραν ότι οι άνθρωποι πέθαιναν κυριολεκτικά στους δρόμους στην Κίνα. Επίσης μια είδηση παρουσίαζε ένα νεκροτομείο στη Νέα Υόρκη όπου τα σώματα ανθρώπων ήταν στοιβαγμένα σαν κορμοί δένδρων, το ένα πάνω στο άλλο. Φυσικά, τέτοιες ιστορίες προκάλεσαν μεγάλο φόβο στο κοινό.
Στα μέσα Μαρτίου, οι Καλιφορνέζοι τέθηκαν σε υποχρεωτικό αποκλεισμό σε όλη την πολιτεία. Αρχικά οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι υγείας δήλωσαν πως χρειάζεται να επιβληθεί καραντίνα δύο εβδομάδων («δεκαπέντε ημέρες για να επιβραδυνθεί η εξάπλωση»). Ο αρχικός στόχος δεν ήταν να εξαλειφθεί εντελώς ο ιός (οι επιδημιολόγοι ήξεραν ότι αυτό ήταν αδύνατο), αλλά να βεβαιωθούν ότι τα νοσοκομεία δεν θα κατακλυστούν μέχρι να μπορέσουν να δημιουργηθούν περισσότερες εγκαταστάσεις θεραπείας. Δεδομένου ότι η πραγματική σοβαρότητα της απειλής ήταν ακόμα άγνωστη και η καραντίνα υποτίθετο ότι ήταν λογικά σύντομη, οι πρεσβύτεροι της εκκλησίας Grace Church αποφάσισαν να διακόψουν τις δημόσιες συναθροίσεις τους, ενώ συνεχίζαμε τα κηρύγματα ζωντανής ροής (live streaming sermons) από τον άμβωνα στο αμφιθέατρο του Worship Center.
Πέρασαν πάνω από έξι εβδομάδες χωρίς να σταματήσει η καραντίνα με εντολή της κυβέρνησης. Ενώ οι αναφορές των μέσων ενημέρωσης και οι προβλέψεις του τμήματος υγείας της πολιτείας συνέχιζαν να τρομοκρατούν το κόσμο, ο πραγματικός αντίκτυπος του ιού στο εκκλησίασμα μας ήταν ελαφρώς χειρότερος σε σύγκριση με την ετήσια γρίπη. Λίγοι από τους πιστούς που συναθροίζονταν, βρέθηκαν θετικοί και επίσης κατά κανόνα συνήλθαν γρήγορα. Σύντομα αποδείχθηκε (και τα στατιστικά στοιχεία του CDC το απέδειξαν) ότι τα υγιή άτομα ηλικίας πενήντα ετών ή νεότερων δεν διέτρεχαν άμεσο θανάσιμο κίνδυνο από την εξάπλωση του COVID19.
Μέχρι τα μέσα Μαΐου, ένας μεγάλος αριθμός πιστών άρχισε να επιστρέφει στην εκκλησία αυθόρμητα την Κυριακή το πρωί. Το αμφιθέατρο της εκκλησίας έγινε πλήρες στις αρχές Ιουνίου. Σχεδόν κανείς δεν ήρθε φορώντας μάσκα και λόγω του περιορισμένου χώρου στην πανεπιστημιούπολη της εκκλησίας, η κοινωνική απόσταση δεν ήταν εφικτή. Έτσι, οι υγειονομικοί αξιωματούχοι της πολιτείας ενέτειναν τις προσπάθειές τους να κλείσουν τις πόρτες της εκκλησίας Grace Church στους πιστούς. Στις 24 Ιουλίου, αντιμέτωποι με νέες εντολές έκτακτης ανάγκης που αποσκοπούσαν συγκεκριμένα στην ενίσχυση των περιορισμών στις εκκλησίες, οι πρεσβύτεροι της εκκλησίας Grace Church εξέδωσαν μια δήλωση: «Ο Χριστός, και όχι ο Καίσαρας, είναι η Κεφαλή της εκκλησίας μας» (σημ. μεταφραστή Το σχετικό άρθρο μπορείτε να το βρείτε στο εξής σύνδεσμο: http://www.apokalipsifiles.org/xristoskaikaisaras.html ). Η δήλωση αυτή δίνει μια σύντομη βιβλική οπτική γιατί πρέπει να συγκεντρώνεται η εκκλησία και καταλήγει: «Δεν μπορούμε να δεχτούμε και δεν θα υποκλιθούμε στους παρεμβατικούς περιορισμούς που θέλουν τώρα να επιβάλουν οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι στην εκκλησία μας».
Η συνέχεια δόθηκε σε μια παρατεταμένη δικαστική υπόθεση στην οποία η εκκλησία υποστήριξε ότι το κράτος δεν έχει καμία νομική εξουσία να επιβάλει ένα τέτοιο μακροπρόθεσμο κλείσιμο στους χώρους λατρείας. Σχεδόν ένα χρόνο μετά τη δημοσίευση της προαναφερόμενης δήλωσης των πρεσβυτέρων, η δικαστική υπόθεση διευθετήθηκε υπέρ ημών, δικαιώνοντας έτσι τη στάση που κράτησε η εκκλησία μας Grace Church.
Η πορεία δράσης που ακολουθήσαμε αντικατοπτρίζει την ακλόνητη βιβλική πεποίθησή μας ότι δεν πρέπει να αποδώσουμε στον Καίσαρα αυτό που ανήκει στον Θεό. Ο Κύριος δεν έχει παραχωρήσει στην πολιτική κυβέρνηση καμία εξουσία να ρυθμίζει τους όρους και τις συνθήκες της λατρείας της εκκλησίας. Αυτό το προνόμιο ανήκει μόνο στον Χριστό.
Αυτό που ακολουθεί είναι μια σύντομη ανασκόπηση ορισμένων γεγονότων σχετικά με τον COVID19, που μας έπεισαν ότι ο ιός, αν και δεν είναι ακίνδυνος, δεν αποτελεί όμως μια τόσο μεγάλη απειλή ώστε να απαιτούν από τις εκκλησίες την αποχή των πιστών του Θεού από τις συναθροίσεις τους.
Τα γεγονότα που αφορούν το COVID19
Το ποσοστό της θνησιμότητας από τον COVID19 πουθενά δεν προσέγγισε τις αρχικές τρομακτικές προβλέψεις των επιστημόνων. Στις αρχές του 2020, οι περισσότεροι υπεύθυνοι της χάραξης πολιτικής για το COVID19 ανέφεραν τις προβλέψεις ενός ερευνητή ονόματι Neal Ferguson, καθηγητή στο Imperial College London. Ο Δρ Ferguson προέβλεψε με σιγουριά ότι περισσότεροι από 2,2 εκατομμύρια άνθρωποι στις Ηνωμένες Πολιτείες θα πέθαιναν από τον COVID19 μέσα σε τρεις μήνες. Παρόλο που αυτή η πρόβλεψη γρήγορα αποδείχθηκε πολύ υπερβολική, οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι συνέχισαν να αναφέρουν το μοντέλο του Ferguson ως αιτιολογία για την παράταση των αποκλεισμών (lockdown). Αντί να αναγνωρίσουν ότι ο COVID19 δεν είναι η πανδημία της καταδίκης που είχαν προαναγγείλει πολλοί, ισχυρίστηκαν ότι οι μειωμένοι αριθμοί των θανάτων του COVID19 ήταν απόδειξη ότι οι αποκλεισμοί ( lockdown) λειτουργούσαν.
Για να θέσουμε τα γεγονότα στην πραγματικότητα: Το μοντέλο του Ferguson προέβλεψε ότι περισσότερο από το 81% των Αμερικανών θα μολυνθούν από τον ιό και τουλάχιστον το 1% των μολυσμένων θα πέθαιναν. Ήταν μια τεράστια υπερεκτίμηση της σοβαρότητας του ιού. Μετά από δεκαοκτώ μήνες αργότερα, οι αθροιστικές στατιστικές για την πολιτεία της California έδειξαν ότι λιγότερο από το 12% βρέθηκαν θετικοί στον ιό και το ποσοστό θνησιμότητας μεταξύ των μολυσμένων ανθρώπων ήταν μόνο περίπου το ένα δέκατο του προβλεπόμενου μοντέλου του Ferguson.
Επιπλέον, τα στοιχεία που καταγράφονται επί του παρόντος είναι πιθανώς διογκωμένα και σίγουρα υπερβολικά μεγεθυμένα από τα μέσα ενημέρωσης σε σύγκριση με τις πρόσφατες επιδημίες της γρίπης, καθώς επίσης και με τις επιδημίες SARS και MERS. Οι ερευνητές αναγνώρισαν από σύντομα ότι υπήρξε ένα μοτίβο υπερβολικών αναφορών και διογκωμένων στατιστικών, με αποτέλεσμα την άσκοπη αύξηση του φόβου του κοινού ενώ ταυτόχρονα προωθούσε την κακή κυβερνητική πολιτική για τον COVID19. Ένα έγγραφο που δημοσιεύτηκε τον Απρίλιο του 2020 από την Εθνική Ιατρική Βιβλιοθήκη των ΗΠΑ στο Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας (NIH), απαριθμούσε δεκάδες περιπτώσεις ψευδών και υπερβολικών αναφορών των μέσων ενημέρωσης που καθιστούσαν δύσκολη την αντικειμενική εκτίμηση της κατάστασης του COVID19. Σε κάποιο σημείο, η εφημερίδα ανέφερε: «Η φετινή έξαρση του κορονοϊού είναι σαφώς άνευ προηγουμένου ως προς τη προσοχή που του δίνεται. Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης έχουν επενδύσει στην περιέργεια, την αβεβαιότητα και τη φρίκη…. Άλλοι κορονοϊοί πιθανότατα έχουν μολύνει εκατομμύρια ανθρώπους και έχουν σκοτώσει χιλιάδες. Ωστόσο, μόνο φέτος κάθε περίπτωση περιστατικού και κάθε θάνατος ελήφθη ως κόκκινος συναγερμός και έπρεπε να μεταδοθεί και από τα ΜΜΕ».
Η παιδική θνησιμότητα από τον COVID19 είναι σημαντικά χαμηλότερη από τα κανονικά επίπεδα γρίπης. Πάνω από δεκαοκτώ μήνες αφότου έκλεισαν σχεδόν όλα τα σχολεία της χώρας (και με πολλά σχολεία να μην είναι ακόμη ανοιχτά), τα Κέντρα Ελέγχου Νοσημάτων (CDC) αριθμούσαν λίγο περισσότερο από 400 νέους (0-17 ετών) που πέθαναν από τον COVID19. Συγκριτικά, κατά τη διάρκεια μόλις έξι μηνών στην κορύφωση της περιόδου γρίπης 2017-18, εκτιμάται ότι 643 άτομα από την ίδια ηλικιακή ομάδα υπέκυψαν στη γρίπη, γεγονός που σημαίνει ότι το τυπικό σφάλμα της γρίπης είναι περίπου πέντε φορές πιο θανατηφόρο για τα παιδιά από τον COVID19.
Οι πυροβολισμοί παιδιών μόνο στο Chicago έχουν ξεπεράσει κατά πολύ τους παιδικούς θανάτους από COVID19 σε όλη την πολιτεία του Illinois. Τους πρώτους οκτώ μήνες του 2021, 35 παιδιά πέθαναν από ένοπλη βία στο Chicago. Σε ολόκληρη την πολιτεία κατά το ίδιο χρονικό διάστημα 15 παιδιά πέθαναν από τον COVID19.
Εντωμεταξύ, οι πολιτικές του αποκλεισμού (lockdown) που επέβαλε η κυβέρνηση ήταν καταστροφικές για την ψυχική υγεία των παιδιών. Οι αυστηροί περιορισμοί που επιβάλλονται στις κοινές παιδικές δραστηριότητες εμποδίζουν τη φυσιολογική σωματική, τη διανοητική και τη πνευματική ανάπτυξη κάθε παιδιού. Το υποχρεωτικό κλείσιμο των εκκλησιών, των σχολείων, των παιδικών χαρών, ακόμη και των παραλιών έχει κάνει συνεπώς πολύ μεγαλύτερη ζημιά στην ευημερία των παιδιών σε σύγκριση με τον COVID σε μεγάλο βαθμό. Σύμφωνα με το CDC, οι απόπειρες αυτοκτονίας από κορίτσια ηλικίας 12-17 ετών αυξήθηκαν κατά 50,6 % μεταξύ 21 Φεβρουαρίου και 20 Μαρτίου 2021. Σχεδόν όλα τα παιδιά του δημόσιου σχολείου έχασαν περισσότερο από ένα χρόνο προσωπικής διδασκαλίας και τα προβλήματα που αφορούσαν τη σωματική και διανοητική υγεία τους ,αυξήθηκαν επίσης σε μεγάλο βαθμό. Υπάρχει πληθώρα στατιστικών πληροφοριών που δείχνουν ότι μεταξύ των παιδιών και των εφήβων τα λουκέτα έχουν προκαλέσει δραματική αύξηση στον εθισμό στα ναρκωτικά, τον αλκοολισμό, την κατάθλιψη, τον αυτοτραυματισμό και άλλους ανθυγιεινούς καταναγκασμούς συμπεριλαμβανομένων των διατροφικών διαταραχών, των διαταραχών ύπνου, της προσκόλλησης, της ευερεθιστότητας και του υπερβολικού φόβου.
Τα εθνικά στατιστικά στοιχεία αποκαλύπτουν επίσης μια απότομη αύξηση της ενδοοικογενειακής βίας και της κακοποίησης παιδιών (συμπεριλαμβανομένης και της παραμέλησης) κατά τη διάρκεια της καραντίνας του COVID19.
Εν συντομία, ενώ ο COVID19 δεν ήταν η σφοδρή πανδημία που είχε αρχικά προβλεφθεί και τα λουκέτα (lockdown) αποδείχθηκαν πολύ επιζήμια για τη δημόσια υγεία σε πολλά επίπεδα.
Για να γίνουμε σαφείς: ο COVID19 είναι πράγματι ένας επικίνδυνος ιός ορισμένες κατηγορίες ανθρώπων. Μπορεί να προκαλέσει σοβαρή (δυνητικά θανατηφόρα) πνευμονική, νεφρική και καρδιαγγειακή δυσλειτουργία, ειδικά μεταξύ εκείνων που είναι ηλικιωμένοι, ασθενείς, παχύσαρκοι ή πάσχουν από άλλα υποκείμενα νοσήματα. Αλλά η απειλή για το ευρύ κοινό από τον COVID19, δεν είναι άμεσα επικίνδυνη για να δικαιολογήσει την καραντίνα των υγιών ανθρώπων, την απομόνωση και την εικονική φυλάκιση των παιδιών, το οριστικό κλείσιμο των αμέτρητων επιχειρήσεων, την καταστροφή ολόκληρων οικονομιών ή την αόριστη αναστολή της λατρείας στην εκκλησία και τη συναναστροφή μεταξύ των ανθρώπων.
Το κοινό έχει επανειλημμένα τροφοδοτηθεί με παραπληροφόρηση από τα ΜΜΕ και τους κυβερνητικούς αξιωματούχους, όχι μόνο για τον COVID, αλλά και για άλλα παρόμοια θέματα. Τον Μάρτιο του 2020, ο Δρ Anthony Fauci, Επικεφαλής Ιατρικός Σύμβουλος στον Λευκό Οίκο, είπε ξεκάθαρα στην εκπομπή «60 Minutes» ότι η χρήση μάσκας στον γενικό πληθυσμό, δεν θα βοηθήσει στην επιβράδυνση της εξάπλωσης του ιού και θα μπορούσε ακόμη να είναι επιζήμια για τον πληθυσμό. «Δεν υπάρχει λόγος να κυκλοφορείς με μάσκα», είπε. «Συχνά υπάρχουν ακούσιες συνέπειες, όπως οι άνθρωποι να συνεχίζουν να τσακώνονται με τη μάσκα και να αγγίζουν το πρόσωπό τους». Όταν ο Δρ. Fauci άλλαξε τη δήλωσή του λίγους μήνες αργότερα, εξήγησε ότι είχε αποθαρρύνει τη χρήση μάσκας επειδή δεν ήθελε να πει τίποτα που θα μπορούσε να μειώσει την διαθεσιμότητα των μασκών για τους ιατρούς. Σε συνέντευξή του στο περιοδικό InStyle, είπε: «Μας είπαν στις συναντήσεις της ομάδας εργασίας μας ότι έχουμε ένα σοβαρό πρόβλημα με την έλλειψη μασκών και άλλων ιατρικών προϊόντων για τους λειτουργούς της Δημόσιας Υγείας». Ανέφερε ότι η ομάδα της εργασίας του είχε συναντηθεί και συμφώνησε να είναι λιγότερο ειλικρινής με το κοινό. Με τα λόγια του Δρ.Fauci, οι ανησυχίες για έλλειψη μάσκας «οδήγησαν όλους μας, όχι μόνο εμένα αλλά και τον Δρ. Jerome Adams, που είναι ο Γενικός χειρουργός των ΗΠΑ, να πει: Αυτή τη στιγμή πρέπει πραγματικά να φυλάξουμε τις μάσκες για τους ανθρώπους που τις χρειάζονται περισσότερο». Αυτό αποτελεί παραδοχή ότι η αλήθεια δεν ήταν το πρώτο μέλημα των υπαλλήλων της Δημόσιας Υγείας. Μία δημόσια πολιτική ήταν.
Τελικά τον Ιανουάριο του 2021, ο Δρ. Fauci συμβούλευσε τους ανθρώπους να φορούν στρώσεις πολλαπλών μασκών.
Το θεμελιώδες ερώτημα για το από πού προήλθε ο ιός COVID19, είτε σκόπιμα επισκιάστηκε, είτε χειρίστηκε με τεράστια ανικανότητα το 2020 από τον Δρ. Fauci και άλλους κορυφαίους επιστήμονες, κυβερνητικούς αξιωματούχους, υγειονομικά τμήματα και τα μεγάλα μέσα ενημέρωσης. Εκείνη την εποχή, η κοινή λογική και τα δημόσια γνωστά γεγονότα έδειχναν αυτό που οι αξιωματούχοι δεν ήθελαν να δουν οι άνθρωποι, δηλαδή, ότι ο ιός προήλθε από το Ινστιτούτο ιολογίας της Wuhan. Πολλοί ειδικοί αναγνωρίζουν τώρα ότι πιθανότατα ο ιός προήλθε από εκεί. Αλλά για σχεδόν ένα ολόκληρο έτος, όσοι αναρωτήθηκαν έντονα αν ο ιός προήλθε από το εργαστήριο της Wuhan, φιμώθηκαν ή κατεστάλησαν σε σχεδόν όλα (αν όχι κυριολεκτικά) τα μεγάλα φόρουμ επιστημονικών, ακαδημαϊκών και κοινωνικών μέσων.
Ο Δρ. Fauci έδωσε επίσης μια παραπλανητική και πιθανώς ψευδή απάντηση με ορκωτή μαρτυρία ενώπιον του Κογκρέσου όταν ρωτήθηκε για το πώς τα χρήματα των φορολογουμένων των ΗΠΑ χρησιμοποιήθηκαν για τη χρηματοδότηση της έρευνας στο εργαστήριο της Wuhan.
Τα εμβόλια άρχισαν να διατίθενται στα τέλη του 2020. Για εβδομάδες, οι υγειονομικοί αξιωματούχοι διαβεβαίωναν το κοινό ότι τα νέα εμβόλια ήταν αποτελεσματικά και ότι η ζωή σύντομα θα επανέλθει στο κανονικό ρυθμό χωρίς μάσκες. Αλλά τον Ιούλιο του 2021, το CDC (κέντρο πρόληψης ασθενειών) δημοσίευσε μια έκθεση που έλεγε: «Αναδυόμενα στοιχεία υποδηλώνουν ότι τα πλήρως εμβολιασμένα άτομα που όντως μολύνονται με την παραλλαγή Delta του COVID19, κινδυνεύουν να τη μεταδώσουν σε άλλους. Ως εκ τούτου, το CDC συνιστά επίσης στα πλήρως εμβολιασμένα άτομα να φορούν μάσκα σε δημόσιους εσωτερικούς χώρους και σε περιοχές ουσιαστικής ή υψηλής μετάδοσης ». Αντί να παρέχει στοιχεία για την υποστήριξη της αναθεωρημένης γνώμης, το έγγραφο CDC έδωσε αυτήν την αναφορά: «Ομάδα ανταπόκρισης του CDC COVID19, αδημοσίευτα δεδομένα, 2021».
Έχουμε τώρα άφθονα στοιχεία (συμπεριλαμβανομένων των δεδομένων από τις αναφορές του CDC) ότι τα εμβόλια δεν λειτουργούν όπως διαφημίζονται. Μέχρι τον Σεπτέμβριο του 2021, το 70% των Καλιφορνέζων έχουν εμβολιαστεί, αλλά ο αριθμός των ατόμων που βρέθηκαν θετικοί σε όλη τη πολιτεία εξακολουθούσε να αυξάνεται. Τον Αύγουστο του 2021, 364 άτομα στο Πανεπιστήμιο Duke, βρέθηκαν θετικοί στον ιό. Μόνο 8 δεν είχαν εμβολιαστεί. Όλα τα υπόλοιπα, 356 άτομα, εμβολιάστηκαν πλήρως, αλλά και αυτοί μολύνθηκαν με τον ιό. Η αντίδραση του πανεπιστημίου ως προς την κατάσταση αυτή ήταν το να υποστηρίξει ακόμη περισσότερο την χρήση της μάσκας.
Παραδόξως, οι άνθρωποι στην κοινότητά μας που φαίνονται περισσότερο φοβισμένοι για τον ιό είναι εκείνοι που έχουν ήδη εμβολιαστεί. Πολλοί από αυτούς τώρα ζητούν περισσότερες εντολές χρήσης της μάσκας και ανανεωμένους περιορισμούς, πράγμα που δείχνει ότι δεν εμπιστεύονται ότι ο εμβολιασμός τους προστατεύει, όπως τους υποσχέθηκαν πριν εμβολιαστούν.
Δεν είναι να απορείς; Πηγές που φέρονται να είναι αξιόπιστες φωνές εξουσίας έχουν επανειλημμένα αποδειχθεί αναξιόπιστες. Οι αρχηγοί κρατών επιβάλλουν κανόνες στο λαό στους οποίους οι άνθρωποι αρνούνται να υποταχθούν. Οι κανόνες αλλάζουν ξαφνικά ανάλογα με την ιδιοτροπία κάποιου. Αποδεικνύεται ότι ακόμη και η «επιστήμη» δεν είναι πολύ αξιόπιστη. Επιπρόσθετα, υπάρχουν και λόγοι αμφισβήτησης της αξιοπιστίας των τεστ για την διάγνωση του COVID19.
Οι κύριες πηγές των ΜΜΕ είναι ξεκάθαρα προκατειλημμένες και ανακριβείς. Οι αφηγήσεις που προβάλλονται επιθετικά από τα ΜΜΕ για αυτό το θέμα (και σχεδόν κάθε πολιτικά φορτισμένο θέμα) αποδεικνύονται συχνά ψευδείς.
Μεγάλες φαρμακευτικοί οργανισμοί, όπως η Αμερικανική Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA), ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) και άλλες εταιρείες που επηρεάζουν τις κυβερνήσεις και τα μέσα ενημέρωσης έχουν προσπαθήσει ενεργά να καταστείλουν τη συζήτηση σχετικά με τη χρησιμότητα φαρμάκων όπως η ιβερμεκτίνη, η χλωροκίνη και η υδροξυχλωροκίνη ως πρώιμες θεραπείες για τον COVID19, παρόλο που πολλοί γιατροί αναφέρουν ότι χρησιμοποιούν αυτά τα φάρμακα με επιτυχία. Είναι ευρέως κατανοητό ότι η συζήτηση για αυτά τα φάρμακα (πιο συγκεκριμένα: η έλλειψη οποιασδήποτε ανοικτής ανταλλαγής πληροφοριών σχετικά με αυτά) οδηγείται σε μεγάλο βαθμό από τα οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα και όχι από τις επιστημονικές μελέτες. Στην πραγματικότητα, ο ΠΟΥ σταμάτησε τις μελέτες των επιστημόνων για την υδροξυχλωροκίνη και ο FDA ανακάλεσε την άδεια χρήσης έκτακτης ανάγκης για το φάρμακο μονοκλωνικών αντισωμάτων με το οποίο λίγες ημέρες πριν ο Πρόεδρος Trump ανακοίνωσε ότι θεραπεύτηκε επιτυχώς από τον COVID19.
Η υποστήριξη ή η αντίθεση για τους εμβολιασμούς άλλαξαν κατά την μετάβαση της εξουσίας από το ένα πολιτικό κόμμα στο άλλο στο Oval Office των ΗΠΑ. Το 2020, οι Δημοκρατικοί περιφρονούσαν ανοιχτά τις προσπάθειες του Donald Trump να αναπτύξει γρήγορα ένα εμβόλιο, λέγοντας ότι θα απέρριπταν κάθε εμβολιασμό που συνέστησε ο κ. Trump. Αλλά λίγο μετά τη ανάληψη της προεδρίας των ΗΠΑ από τους δημοκρατικούς στον Λευκό Οίκο, άρχισαν ξαφνικά να ασκούν πιέσεις για υποχρεωτικούς εμβολιασμών στις ΗΠΑ ή και για τα διαβατήρια εμβολιασμού.
Σημειώστε, επίσης, ότι ουσιαστικά ποτέ και τίποτα δεν λέγεται από τους υγειονομικούς υπαλλήλους ή δεν αναφέρεται από τα μέσα ενημέρωσης, σχετικά με τη φυσική ανοσία που αναπτύσσουν οι άνθρωποι μόλις έχουν μολυνθεί από τον ιό και αναρρώσουν. Η φυσική ανοσία είναι το σχέδιο του Θεού για την προστασία μας. Είναι ανθεκτική και διαρκεί μεγάλο χρονικό διάστημα. Είναι το πώς επιβιώνουμε φυσιολογικά και το πως αποφεύγουμε τις ασθένειες σε έναν κόσμο μικροβιακών κινδύνων. Αλλά το να προτείνουμε ότι η φυσική ανοσία είναι επαρκής προστασία από την επαναμόλυνση θα υπονόμευε την ώθηση για παγκόσμια εντολή παραγωγής του εμβολίου.
Η ιδεολογικά προωθούμενη προπαγάνδα και η κυβερνητική πίεση συνδυάζονται τακτικά με τις προσπάθειες των εταιρειών της Big Tech να καταπνίξουν όλες τις αντίθετες απόψεις. Εντωμεταξύ, στο μεγαλύτερο μέρος του δυτικού κόσμου, οι κυβερνητικές υπηρεσίες έχουν συνεργαστεί με τα μέσα μαζικής ενημέρωσης για να καλλιεργήσουν την ανοιχτή εχθρότητα απέναντι στις βιβλικές αξίες, προωθώντας ενεργά την ομαλοποίηση των αμβλώσεων, της ομοφυλοφιλίας, της αλλαγής του φύλου και άλλων επιθέσεων εναντίον της οικογενειακής δομής. Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι η εμπιστοσύνη του κοινού στην κυβέρνηση και τα ΜΜΕ έχει διαβρωθεί σημαντικά την τελευταία δεκαετία.
Οι λογικοί άνθρωποι γνωρίζουν ότι τους λένε ψέματα. Αναγνωρίζουν τα εργαλεία της προπαγάνδας. Όταν αυτό που θεωρείται «αλήθεια» αλλάζει συνεχώς, είναι προσβολή για τη νοημοσύνη των ανθρώπων να περιμένει κανείς να καταπιούν κάθε νέο ισχυρισμό που προβάλλεται από οργανισμούς και ιδρύματα που συχνά διαστρεβλώνουν ή αρνούνται κατηγορηματικά την αλήθεια.
Πώς πρέπει να απαντήσει η Εκκλησία;
Έντονες διαφωνίες έχουν προκύψει μεταξύ των ευαγγελικών από τον Μάρτιο του 2020 σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο η εκκλησία πρέπει να ανταποκριθεί στους κυβερνητικούς περιορισμούς για την αντιμετώπιση του COVID19. Η σύγκρουση απόψεων μόνο επιδεινώνει τη σύγχυση των χριστιανών που έχουν ήδη μπερδευτεί από τις αντικρουόμενες αναφορές στα ΜΜΕ. Αυτό το γεγονός έχει προκαλέσει την αντιπαράθεση στα κοινωνικά δίκτυα και επίσης έναν απροσδόκητο διχασμό στις εκκλησίες. Παραδόξως, μερικοί από τους ίδιους ευαγγελικούς ηγέτες που επέμεναν ότι η εκκλησία πρέπει να κλείσει μετά από τις διαταγές του κράτους, δημοσίευσαν επίσης δοκίμια που επιβεβαιώνουν το καθήκον και την προτεραιότητα της εκκλησιαστικής λατρείας. Δεν είναι περίεργο που οι εκκλησιαστικοί λειτουργοί μπερδεύονται.
Ακολουθούν τέσσερα αδιαπραγμάτευτα αξιώματα ως προς την εκκλησιαστική ζωή που είναι πάντα χρήσιμα, αλλά ιδιαίτερα επίκαιρα για τις τρέχουσες συνθήκες. Κάθε υγιής συνάθροιση με βιβλική κατήχηση πρέπει να επιβεβαιώνει αυτές τις αρχές χωρίς αβεβαιότητα ή αναποφασιστικότητα:
1. Η εκκλησία πρέπει να είναι σταθερή στην αλήθεια. Η Αγία Γραφή λέει ότι η εκκλησία είναι «ο πυλώνας και το στήριγμα της αλήθειας» (1 Τιμόθεος 3:15). Έχοντας αυτόν τον ρόλο, ερχόμαστε συχνά αντιμέτωποι με τη κοινή γνώμη και τις αφηγήσεις των ΜΜΕ. Είναι ένα έργο που συνήθως απαιτεί τόλμη και όχι λεπτότητα.
Θα ήταν αμαρτωλή αμέλεια για οποιαδήποτε εκκλησία να παραμείνει παθητική ή ελαστική, όταν τα κύματα παραπληροφόρησης κυριαρχούν στην κοινή γνώμη και υποκινούν σκόπιμα το άγχος. Αυτό που κάνει την τρέχουσα κατάσταση ιδιαίτερα ανησυχητική είναι ο τρόπος που οι κυβερνώντες σκόπιμα έχουν τροφοδοτήσει την αγχωμένη κοινωνία με αμείλικτη προπαγάνδα και στη συνέχεια εκμεταλλεύτηκαν τους φόβους του κοινού για να δικαιολογήσουν την απαγόρευση της δημόσιας λατρείας, ακόμη και αν τα μπαρ, τα κλαμπ στριπτίζ και τα καζίνο παραμένουν ανοιχτά, και ενώ στις πολιτικές ακτιβιστικές διαδηλώσεις επιτρέπεται ο συνωστισμός τους δρόμους.
Εάν πραγματικά πιστεύουμε στη Αγία Γραφή, δεν μπορούμε αυτόματα να συμβαδίζουμε με τις επικρατούσες αξίες και πεποιθήσεις του υπόλοιπου κόσμου, ειδικά σε έναν πολιτισμό (όπως ο δικός μας) όπου οι βιβλικές αρχές δέχονται συνεχώς σφοδρή επίθεση, η στρατευόμενη αθεΐα κυριαρχεί στον δημόσιο διάλογο και οι διαβολικές ιδεολογίες επηρεάζουν συχνά τη δημόσια πολιτική. Ο λαός του Θεού πρέπει να παλέψει σοβαρά για την πίστη. Πρέπει να συμμετέχουμε επιθετικά στη μάχη για την απελευθέρωση των ανθρώπων από κάθε ψεύδος και και κάθε ύψωμα, που αλαζονικά υψώνεται ενάντια στη γνώση τού Θεού (2 Κορινθίους 10: 4–5). Και πρέπει να έχουμε κατά νου ότι «η σοφία τούτου τού κόσμου είναι μωρία μπροστά στον Θεό» (1 Κορινθίους 3:19).
Στην εποχή μας ο μέσος άνθρωπος δεν πιστεύει ότι η αλήθεια μπορεί να γίνει αντιληπτή με βεβαιότητα. Τίποτα δεν θεωρείται αυθεντικά αληθές. Η ίδια η αλήθεια θεωρείται απλώς ένα θέμα προσωπικής οπτικής. Αυτή η αντίληψη επικρατεί σήμερα στα ΜΜΕ, την πολιτική, τον ακαδημαϊκό κόσμο, τη βιομηχανία ψυχαγωγίας και τις θρησκευτικές πεποιθήσεις των περισσότερων ανθρώπων.
Οι χριστιανοί που πιστεύουν στη Βίβλο, από την άλλη πλευρά, γνωρίζουν ότι ο Λόγος του Θεού δεν είναι μόνο απόλυτα αληθινός, αλλά είναι το απόλυτο πρότυπο με το οποίο πρέπει να δοκιμαστούν όλοι οι άλλοι ισχυρισμοί περί αλήθειας. Ο χριστιανισμός ξεκινά με αυτήν την πεποίθηση. Ο Ιησούς το επιβεβαίωσε στην αρχιερατική προσευχή του: «Ο λόγος Σου είναι αλήθεια» (Ιωάννης 17:17). Οι Ψαλμοί το δηλώνουν επανειλημμένα: «Η μαρτυρία του Κυρίου είναι πιστή, σοφίζουσα τον απλό» (Ψαλμός 19: 7). «Ο Λόγος του Κυρίου είναι καθαρά λόγια, αργύριο δεδοκιμασμένο σε πήλινο χωνευτήριο, κεκαθαρισμένο επτά φορές» (Ψαλμός 12: 6). Ο Λόγος του Θεού είναι πιο σίγουρος και πιο αξιόπιστος από κάθε άλλη μαρτυρία. Όποιος δεν συνηγορεί σε αυτήν την υπέρτατη θέση της Αγίας Γραφής, δεν είναι πραγματικά οπαδός του Χριστού.
Επιπλέον, οι αυθεντικοί Χριστιανοί δεν μπορούν να επιτρέψουν ούτε στην πλειοψηφική γνώμη ούτε στα κυβερνητικά διατάγματα να καθορίζουν τι να πιστεύουμε, ειδικά αυτή τη στιγμή της ιστορίας. Όποιος έχει λίγη βιβλική διάκριση θα πρέπει να είναι σε θέση να δει ότι η δυτική κοινωνία σκόπιμα έχει εισέλθει σε μια βαθιά καμπή ανηθικότητας και απιστίας, όπως περιγράφεται στους Ρωμαίους 1: 22–25: «Λέγοντες ότι είναι σοφοί, εμωράνθησαν και άλλαξαν τη δόξα του άφθαρτου Θεού σε ομοίωμα εικόνας φθαρτού ανθρώπου και πετεινών και τετραπόδων και ερπετών……..οι οποίοι μετάλλαξαν την αλήθεια του Θεού σε ψεύδος και εσεβάσθησαν και ελάτρευσαν τη κτίση μάλλον παρά τον κτίσαντα ο οποίος είναι ευλογητός στους αιώνες».
Το απόσπασμα αυτό περιγράφει ακριβώς αυτό που βλέπουμε να συμβαίνει στη σύγχρονη δυτική κοινωνία μας. Και το νόημα αυτού του βιβλικού κειμένου είναι ότι αυτή η ηθική κατάρρευση είναι μια κρίση από τον Θεό καθώς τους παρέδωσε στην εκούσια αμαρτωλή “κουλτούρα” τους:
«Ρωμ. 1:26-32 Γι' αυτό, ο Θεός τούς παρέδωσε σε πάθη ατιμίας· επειδή, και οι γυναίκες τους αντικατέστησαν τη φυσική χρήση με την αφύσικη· παρόμοια δε και οι άνδρες, αφήνοντας τη φυσική χρήση τής γυναίκας, άναψαν μέσα τους από την επιθυμία τους ο ένας προς τον άλλον, κάνοντας την ασχημοσύνη, αρσενικοί σε αρσενικούς, και απολαμβάνοντας στον εαυτό τους την πρέπουσα αντιμισθία τής πλάνης τους. Και καθώς αποδοκίμασαν το να έχουν επίγνωση του Θεού, ο Θεός τούς παρέδωσε σε αδόκιμον νου, ώστε να κάνουν εκείνα που δεν πρέπει· επειδή, είναι γεμάτοι από κάθε αδικία, πορνεία, πονηρία, πλεονεξία, κακία· είναι γεμάτοι από φθόνο, φόνο, φιλονικία, δόλο, κακοήθεια· ψιθυριστές, κατάλαλοι, με μίσος για τον Θεό, υβριστές, υπερήφανοι, αλαζόνες, εφευρετές κακών, απειθείς στους γονείς, χωρίς σύνεση, παραβάτες συμφωνιών, άσπλαχνοι, ασυμφιλίωτοι, ανελεήμονες· οι οποίοι, ενώ γνωρίζουν τη δικαιοσύνη τού Θεού, ότι εκείνοι που πράττουν τέτοιου είδους πράγματα είναι άξιοι θανάτου, όχι μονάχα τα πράττουν, αλλά και επιδοκιμάζουν με ευχαρίστηση εκείνους που τα πράττουν»
Οι εκκλησίες πρέπει να είναι το τελευταίο μέρος στη γη όπου οι φορείς αυτοί θα μπορούν να βρουν έδαφος που θα υποθάλπει τις ανήθικες αξίες τους, τις μισές τους αλήθειες, τα ψέματά τους και την εμφανή κατάχρηση εξουσίας, η οποία αγγίζει τα όρια της τυραννίας.
2. Η χαρά και όχι ο φόβος, πρέπει να κυριαρχεί στην κοινωνία των πιστών. Η Καινή Διαθήκη είναι γεμάτη οδηγίες και ενθάρρυνση για τους Χριστιανούς να καλλιεργούν τη χαρά, ακόμη και εν μέσω διώξεων και στενοχωριών. «Να χαίρεστε πάντα» (1 Θεσσαλονικείς 5:16). «Χαίρετε πάντα στον Κύριο, και πάλι θα πω, χαίρετε! » (Φιλιππησίους 4: 4). Ένα σημάδι μιας πιστής εκκλησίας είναι ότι «χαίρεται με την ελπίδα» (Ρωμαίους 12:12), χωρίς να τρομοκρατείται.
Ο φόβος του θανάτου είναι η απόλυτη υποδούλωση, και ήρθε ο Χριστός ακριβώς για να μας ελευθερώσει από αυτό. Ο σκοπός της ενσάρκωσης του Χριστού ήταν «…να καταργήσει, διαμέσου τού θανάτου, αυτόν που έχει το κράτος τού θανάτου, δηλαδή, τον διάβολο, και να ελευθερώσει εκείνους, όσους εξαιτίας τού φόβου τού θανάτου ήσαν σε ολόκληρη τη ζωή υποκείμενοι στη δουλεία.» (Εβραίους 2:14-15). Ως Χριστιανοί, «δεν έχουμε λάβει πνεύμα δουλείας για να φοβούμαστε πάλι, αλλά λάβαμε πνεύμα υιοθεσίας με το οποίο κράζουμε Αββά ο Πατέρας » (Ρωμαίους 8:15).
Όταν η εκκλησία μας Grace Church συναθροιζόταν για τη λατρεία του Θεού μας αντίθετα στις αποφάσεις της κυβέρνησης και του αποκλεισμού λόγω της καραντίνας στην οποία βρισκόταν η πολιτεία, σχεδόν όλοι οι παρατηρητές (συμπεριλαμβανομένων των δημοσιογράφων και των υγειονομικών υπαλλήλων που δεν ήταν απαραίτητα συμπαθείς με τη θέση της εκκλησίας) παρατήρησαν τη χαρά που διαπερνούσε τις εκκλησιαστικές συνάξεις μας. Παρά τις απειλές και τα νομικά στρατηγήματα που ασκήθηκαν εναντίον της εκκλησίας μας κάθε εβδομάδα, το πνεύμα των συναθροίσεών μας ήταν φιλόξενο και όχι ανήσυχο ή φοβισμένο. Έτσι πρέπει να είναι, γιατί «…ο Θεός δεν μας έδωσε πνεύμα δειλίας, αλλά δύναμης και αγάπης και σωφρονισμού» (2 Τιμόθεο 1: 7).
Στον σημερινό ταραγμένο κόσμο, ο καθημερινός φόβος έχει γίνει φυσιολογικός, και εκλαμβάνεται ως ευγένεια. Η ίδια η ζωή έχει ως στόχο της την αποφυγή του κινδύνου. Αλλά η καλλιέργεια αυτού του είδους του φόβου, ειδικά μετά από τις εντολές της κυβέρνησης, αποτελεί σοβαρό κίνδυνο για τη μακροπρόθεσμη πνευματική υγεία και διακονία της εκκλησίας. Εάν οι νέοι διδάσκονται ότι η διατήρηση της ζωής τους είναι πιο σημαντική από την εκκλησιαστική λατρεία και τον ευαγγελισμό, ποιος θα πάει στο τρομερό πεδίο της ιεραποστολής;
Ο χριστιανισμός δεν ανθεί και η συλλογική μας μαρτυρία χάνει κάθε αξιοπιστία όταν η εκκλησία υποχωρεί μπροστά στο φόβο. Οι χριστιανοί πρέπει να απολαμβάνουν την ελευθερία από το φόβο του θανάτου, την ελπίδα εν μέσω της θλίψης και τη χαρά σε όλες τις συνθήκες.
Το σκοτεινό σύννεφο της μελαγχολίας και του άγχους που έχει φέρει ο COVID19 σε όλο τον κόσμο είναι μια εξαιρετική ευκαιρία για την εκκλησία να αντισταθεί στην υιοθέτηση αυτού του διαβολικού πνεύματος που κυριαρχεί σήμερα στον πολιτισμό μας.
3. Πρέπει «να διατηρείτε την ενότητα του Πνεύματος διαμέσου τού συνδέσμου τής ειρήνης.» (Εφεσίους 4: 3). Η κρίση του COVID19 ήταν (και συνεχίζει να είναι) μια κακοήθης πηγή διχασμού και σύγκρουσης σε εκκλησίες που κατά τα άλλα ήταν υγιείς. Είναι ειλικρινά παράλογο και βαθιά ανησυχητικό το γεγονός ότι κάθε ηγέτης της εκκλησίας θα θεωρούσε τον COVID19 ως μεγαλύτερη απειλή για την εκκλησία, από την αδιαφορία. Οι ερευνητές λένε ότι το ποσοστό ανάρρωσης μεταξύ εκείνων που έχουν μολυνθεί από τον ιό φτάνει το 99,75%. Πολλοί που βρέθηκαν θετικοί στον COVID19 δεν έχουν καθόλου συμπτώματα. Η συντριπτική πλειοψηφία που εμφανίζει συμπτώματα, είναι μόνο ήπια άρρωστοι.
Ωστόσο, ορισμένοι ηγέτες της εκκλησίας δήλωσαν ότι στο εξής θα απαγορεύουν στους πιστούς να παρευρίσκονται στην εκκλησία εάν δεν μπορούν να φέρουν αποδείξεις περί εμβολιασμού. Άλλοι τοποθετούν τους μη νοσήσαντες ή τους μη εμβολιασμένους πιστούς χωριστά από το κύριο εκκλησίασμα. Ανοικοδομώντας έτσι κυριολεκτικά ένα τοίχο διαχωρισμού μεταξύ διαφορετικών ομάδων πιστών, αψηφώντας την αρχή του εδαφίου Εφεσίους 2: 11–22.
Πολλά δεδομένα καταδεικνύουν αποφασιστικά ότι οι υφασμάτινες μάσκες δεν μπορούν να σταματήσουν την εξάπλωση του ιού. Υπάρχει ένας καλός λόγος για να σκεφτούμε ότι οι κίνδυνοι της συνεχούς χρήσης της μάσκας υπερτερούν από το όφελος που μπορεί να έχει η μάσκα. Η μάσκα έχει γίνει ωστόσο το πιο ορατό και καθολικό σύμβολο της εποχής του COVID19. Είναι επίσης το κύριο όργανο σηματοδότησης μεταξύ εκείνων που φοβούνται ευλαβικά περισσότερο τον ιό COVID19. Σε ορισμένους κύκλους, οι μάσκες χρησιμεύουν ως ένα είδος κοσμικού υποκατάστατου των θρησκευτικών ενδυμάτων. Έχουν γίνει το κύριο σύμβολο της ιεράς αφοσίωσης του λαϊκού πολιτισμού σε μια κοσμική πίστη.
Στο πλαίσιο μιας εκκλησιαστικής συνάθροισης, οι μάσκες είναι ένα προφανές εμπόδιο στην εκκλησιαστική υμνωδία, στην επικοινωνία πρόσωπο με πρόσωπο και στην φυσιολογική ανθρώπινη αλληλεπίδραση. Ανεξάρτητα από αυτό, το ερώτημα εάν πρέπει να φοράτε μάσκα στην εκκλησία θα πρέπει να αντιμετωπίζεται αποκλειστικά ως θέμα προσωπικής συνείδησης. Οι εκκλησίες δεν πρέπει να δογματίζουν κανόνες συμπεριφοράς που δεν έχουν βάση στη Γραφή.
Σε όλα αυτά τα θέματα που δεν εξετάζονται ούτε ρητά ούτε με εντολή στη Γραφή, «Κάθε ένας ας είναι πληροφορημένος στον δικό του νου.» (Ρωμαίους 14: 5). Για θέματα όπου ο νόμος του Θεού είναι σιωπηλός: «Ποιος είσαι εσύ που κρίνεις τον πλησίον σου;» (Ιακώβου 4:12).
Αυτές οι ίδιες αρχές ισχύουν και για το ζήτημα των εμβολίων. Εάν τα εμβόλια λειτουργούσαν, εκείνοι που είχαν εμβολιαστεί δεν θα είχαν τίποτα να φοβηθούν από την έκθεση σε αυτούς που δεν το έχουν κάνει. Κατά ειρωνικό τρόπο, όπως σημειώθηκε παραπάνω, μερικοί από τους πιο φοβισμένους ανθρώπους που μιλούν σήμερα, είναι οι άνθρωποι που έχουν ήδη εμβολιαστεί. Αλλά τόσο η ασφάλεια όσο και η αποτελεσματικότητα των εμβολίων είναι ένα άλλο θέμα που είναι υπό συζήτηση.
Το σύστημα αναφοράς ανεπιθύμητων συμβάντων (VAERS) του CDC δημιουργήθηκε για τη συλλογή στατιστικών για τις παρενέργειες και τις κρίσεις υγείας που βιώνουν οι άνθρωποι μετά τον εμβολιασμό. Το 1976, όταν τρία άτομα πέθαναν μετά από εμβόλια για τη γρίπη των χοίρων, εννέα πολιτείες διέκοψαν αμέσως το πρόγραμμα ανοσοποίησης. Εννέα μήνες μετά τη διάθεση των εμβολίων COVID19, το VAERS είχε λάβει 7.899 αναφορές ατόμων που πέθαναν μετά τον εμβολιασμό. Παρ 'όλα αυτά, η ίδια ιστοσελίδα του CDC που ανέφερε αυτά τα στοιχεία, συνέχισε να δηλώνει, «Τα εμβόλια COVID19 είναι ασφαλή και αποτελεσματικά».
Ένας κορυφαίος ιολόγος λέει: «Η επιστημονική ανάλυση των δεδομένων από τις βασικές κλινικές δοκιμές για τα εμβόλια COVID19 στις ΗΠΑ, δείχνει ότι τα εμβόλια δεν αποδεικνύουν κανένα όφελος για την υγεία και στην πραγματικότητα όλα τα εμβόλια προκαλούν μείωση της υγείας στις ανοσοποιημένες ομάδες». Αφού ανέφερε το υψηλότερο ποσοστό ανθρώπων στον κόσμο που έλαβαν τρίτη δόση στο Ισραήλ, η χώρα αυτή αντιμετώπισε ένα ποσοστό ρεκόρ μόλυνσης. Η Μογγολία κατέγραψε λιγότερα από 1.000 κρούσματα COVID19 τους πρώτους εννέα μήνες του 2020 (μεταξύ των χαμηλότερων στον κόσμο), αλλά το ποσοστό μόλυνσης αυξήθηκε ραγδαία ένα χρόνο αργότερα, αφού η κυβέρνηση της Μογγολίας «χορήγησε περισσότερα εμβόλια COVID19 σε σχέση με τον πληθυσμό της από οποιαδήποτε άλλη χώρα της Ασίας ». Έτσι και πάλι, τα εμβόλια σαφώς δεν μπορούν να υποσχεθούν ανοσία έναντι του COVID19.
Παρ 'όλα αυτά, πολλοί υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής στα υγειονομικά τμήματα σε όλη τη χώρα συνιστούν παγκόσμιες οδηγίες εμβολιασμού χωρίς εξαιρέσεις (ακόμη και για εκείνους που αρρώστησαν το COVID19 και απέκτησαν φυσική ανοσία). Οι κυβερνήτες και οι τοπικοί υγειονομικοί υπάλληλοι σκοπεύουν να απαιτήσουν από τις εκκλησίες να παρακολουθούν και να επιβάλλουν τη συμμόρφωση των μελών μας.
Ποιο είναι το καθήκον της εκκλησίας σε αυτές τις συνθήκες;
Το ερώτημα αν πρέπει κάποιος η κάποια να κάνει το εμβόλιο, είναι μια προσωπική, και ιδιωτική ιατρική απόφαση, μεταξύ του ατόμου και του γιατρού του. Δεν είναι θέμα που θα έπρεπε να επιβάλει η εκκλησία ή η κυβέρνηση, ειδικά με την επιβολή δια του νόμου. Οι προσωπικές ιατρικές καθοδηγήσεις δεν είναι κάτι που είμαστε υποχρεωμένοι να παραχωρήσουμε «στον Καίσαρα» και η εκκλησία δεν μπορεί να γίνει φορέας διαμέσου του οποίου επιβάλλεται «ο Καίσαρας».
Για μια εκκλησία να ζητά απόδειξη του εμβολιασμού, είναι σαν να θέτει ένα νομικίστικο πρότυπο που δεν είναι εγκεκριμένο από τη Γραφή. Επιπρόσθετα, η εκκλησία είναι ένα μέρος όπου οι άνθρωποι του Θεού συναθροίζονται ως ένας, χωρίς να κρίνουν ο ένας τον άλλον για θέματα συνείδησης. Και τα θέματα της μάσκας και των εμβολίων δεν είναι τίποτα άλλο παρά θέματα προσωπικής συνείδησης. Επομένως, η επιλογή μας εάν θα εμβολιαστούμε ή όχι και αν θα φορέσουμε μάσκα ή όχι, θα πρέπει να αφεθεί αποκλειστικά στο καθένα μας (Ρωμαίους 14: 1–23 και 15: 7).
4. Μια παρέα πιστών δεν είναι «εκκλησία» αν δεν συναθροίζονται. Η αγγλική λέξη church στα αρχικά χειρόγραφα της Καινής Διαθήκης είναι εκκλησία. Ακόμη και πριν από την ίδρυση της εκκλησίας της Καινής Διαθήκης, αυτή η λέξη σήμαινε μια συνέλευση, μια συνάθροιση ανθρώπων. Περιλαμβάνει δύο ελληνικές ρίζες που κυριολεκτικά σημαίνει «καλούμενοι» και πιο συγκεκριμένα αναφέρεται σε ένα σώμα ανθρώπων που καλούνται από τα σπίτια τους (ή καλούνται από μια μεγαλύτερη ομάδα) προκειμένου να συγκεντρωθούν. Όπως και η αγγλική λέξη congregation, η έννοια της ομάδας που συγκεντρώνεται, ενσωματώνεται ακριβώς στον όρο αυτό.
Η εκκλησία συναθροίζεται ειδικά για τη λατρεία, αλλά τα ζωτικά οφέλη της συνάθροισης περιλαμβάνουν τη κοινωνία, τη διδασκαλία, την αμοιβαία ενθάρρυνση και τη νουθεσία. Οι πιστοί έχουν εντολή να μην εγκαταλείπουν τη συνάθροισή τους (Εβραίους 10:25) και αυτή η εντολή έρχεται αμέσως πριν από την πιο ζοφερή προειδοποίηση της Καινής Διαθήκης για την ερχόμενη αποστασία.
Η συντροφικότητα και η ομαδική λατρεία είναι επομένως απολύτως απαραίτητες πτυχές της πνευματικής υγείας για τον κάθε χριστιανό ξεχωριστά και είναι επίσης (προφανώς) ζωτικής σημασίας για την ίδια τη ζωή της εκκλησίας.
Οι πιστοί μπορεί να αναγκαστούν εξ αιτίας της ασθένειας, της φυλάκισης, του πολέμου, των φυσικών καταστροφών, ενός απαραίτητου ταξιδιού ή κάποιας άλλης κατάστασης έκτακτης ανάγκης, να απέχουν προσωρινά από την εκκλησιαστική συνάθροιση. Δεν υπάρχει όμως καμία δικαιολογία για την καραντίνα των υγιών ανθρώπων και σίγουρα δεν υπάρχει κανένα δικαίωμα για την εκκλησία να αναστείλει την εκκλησιαστική λατρεία σε παρατεταμένη βάση. Πληγές, πανδημίες και διωγμοί απειλούν συχνά (αν όχι συνεχώς) τον λαό του Θεού από την πρώτη μέρα της Πεντηκοστής. Ποτέ όμως οι πιστές εκκλησίες δεν απάντησαν σε τέτοια εμπόδια κλείνοντας απλώς τις πόρτες τους για μήνες και χρησιμοποιώντας τις τεχνολογίες εξ αποστάσεως (τεχνολογίες διαδικτύου) ως επαρκές υποκατάστατο της ζωντανής εκκλησιαστικής λατρείας.
Οι χριστιανοί στην Αμερική και σε άλλες δυτικές δημοκρατίες έχουν την ευλογία και το προνόμιο να ευδοκιμούν για περισσότερο από δύο αιώνες κάτω από κυβερνήσεις που επίσημα επιβεβαιώνουν και σπάνια αμφισβητούν το δικαίωμα των πιστών να συναθροίζονται ελεύθερα. Αλλά ο COVID19 είναι μια κλήση αφύπνισης και μια υπενθύμιση στους πιστούς για το πόσο εύθραυστη είναι αυτή η ελευθερία. Πάστορες σε υποτιθέμενες ελεύθερες χώρες, φυλακίστηκαν κυριολεκτικά για εβδομάδες επειδή ηγήθηκαν των λατρευτικών λειτουργιών κατά τον αποκλεισμό (lockdown) του 2020. Παρά τις ευνοϊκές δικαστικές αποφάσεις για τις εκκλησίες, ένα ισχυρό ρεύμα κοινής γνώμης ευνοεί το να δοθεί στις κυβερνήσεις περισσότερη εξουσία στο να υποχρεώνουν τις εκκλησίες να συμμορφώνονται με τους περιορισμούς που εμποδίζουν την συνάθροιση και την εκκλησιαστική υμνωδία. Πολλοί πιστεύουν επίσης ότι οι εκκλησίες πρέπει να υποχρεωθούν ώστε να απαιτούν τα διαβατήρια των εμβολιασμών και τον αυστηρό διαχωρισμό μεταξύ εμβολιασμένων και μη εμβολιασμένων πιστών.
Και πάλι, η αντίθεση του κόσμου εναντίον της εκκλησίας και της διδασκαλία της δεν πρέπει να αιφνιδιάζει τους πιστούς. «Μην εκπλαγείτε, αδελφοί, αν ο κόσμος σας μισεί» (1 Ιωάννη 3:13). Ο Ιησούς είπε: «Επειδή δεν είστε από τον κόσμο... ο κόσμος σας μισεί» (Ιωάννης 15:19). Είμαστε πολίτες του ουρανού, απλοί πάροικοι και ξένοι σε αυτόν τον κόσμο (Φιλιππησίους 3:20). Και ακόμη ο κόσμος βλέπει την εκκλησία έτσι, όταν είμαστε πιστοί στην κλήση μας.
Αυτός είναι ένας από τους κύριους λόγους για τους οποίους οι άνθρωποι του Θεού πρέπει να συναθροίζονται τακτικά για την αμοιβαία ενθάρρυνσή τους και διδασκαλία και ακόμα περισσότερο, καθώς βλέπουμε την ημέρα του Χριστού να πλησιάζει (Εβραίους 10:25). Οι εποχές της κρίσης και των δυσκολιών δεν κάνουν την εκκλησιαστική συνάθροιση αναλώσιμη. Για αυτό τότε είναι πιο σημαντικό για τους πιστούς να συναθροίζονται. «Πρέπει να υπακούμε στον Θεό παρά στους ανθρώπους» (Πράξεις 5:29).
Οι πιστές εκκλησίες πρέπει να συναθροίζονται ακόμα κι αν πρέπει να πάνε κάτω από τη γη για να το κάνουν. Έτσι οι εκκλησίες κατά τους τρεις πρώτους αιώνες επέζησαν και άνθησαν παρά την έντονη αντίθεση του Καίσαρα. Έτσι ξεπέρασε η εκκλησία στην Ανατολική Ευρώπη τον κομμουνιστικό διωγμό τον εικοστό αιώνα. Έτσι κατά αυτό το τρόπο, πολλές εκκλησίες στην Κίνα και αλλού συναθροίζονται ακόμη και σήμερα.
Η Αγία Γραφή μας δίνει αρκετά παραδείγματα ευσεβών ανθρώπων που αντιστάθηκαν στην ασεβή τυραννία των ηγεμόνων που μισούσαν τη βιβλική αλήθεια. Κάτω από έναν δεσποτικό Φαραώ, οι Εβραίοι «φοβήθηκαν τον Θεό και δεν έκαναν όπως τους είχε διατάξει ο βασιλιάς της Αιγύπτου» (Έξοδος 1:17). Ο Ηλίας αντιτάχθηκε στον Αχαάβ και χαρακτηρίστηκε «ταραξίας του Ισραήλ» λόγω της επίμονης στάσης που κράτησε εναντίον του (1 Βασιλέων 18:17). Ο Ιωάννης ο Βαπτιστής επέπληξε προσωπικά τον Ηρώδη και τελικά αποκεφαλίστηκε (Μάρκος 6: 18-29).
Οι δυτικοί ευαγγελικοί τώρα πρέπει να έχουν την ίδια αποφασιστικότητα και να προετοιμαστούν για περισσότερη πίεση από την κυβέρνηση και περισσότερη δίωξη από την υπόλοιπη κοινωνία. Ενώ ο COVID19 έχει προχωρήσει αρκετά ως προς «την διαδρομή του», άλλες κρίσεις εμφανίζονται ήδη στη σειρά, ώστε οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι να τις εκμεταλλευτούν, ασκώντας «εξουσίες έκτακτης ανάγκης» με σκοπό να διαμορφώσουν όλο και περισσότερες ρυθμιστικές αρχές πάνω στην εκκλησία. Οι φόβοι για την κλιματική αλλαγή, η εκστρατεία για την εξομάλυνση των σεξουαλικών διαστροφών, οι ευφάνταστες εφαρμογές της «κοινωνικής δικαιοσύνης» και μια σειρά από άλλες μεγάλες ιδεολογικές μεταβολές άλλαξαν ήδη γρήγορα και δραματικά το κλίμα σχεδόν κάθε δυτικής δημοκρατίας. Μερικοί από τους ανθρώπους που ασκούν τώρα επιρροή στον δημόσιο πολιτικό στοίβο, πιστεύουν ότι το ευαγγέλιο και οι αλήθειες του είναι μια μορφή «ρητορικής μίσους». Οι εκκλησίες μας σε αυτό το μέρος του κόσμου έχουν ήδη χάσει μεγάλο μέρος της πολιτικής ελευθερίας.
Δεν είναι τώρα η ώρα να εγκαταλείψουμε τη δική μας συνάθροιση. Η εκκλησία πρέπει να είναι η εκκλησία του Χριστού, ένας πυλώνας και το στήριγμα για την αλήθεια. Δεν μπορούμε να υποχωρούμε από φόβο. Δεν μπορούμε να κρύψουμε το φως μας κάτω από το χαλάκι. Δεν καλούμαστε να τροφοδοτήσουμε τους φόβους ενός κόσμου που χάνεται. Μας ανατέθηκε να «πάμε σε όλο τον κόσμο και να κηρύξουμε το ευαγγέλιο σε όλη τη δημιουργία» (Μάρκος 16:15) και είμαστε στρατιώτες σε έναν πνευματικό πόλεμο. «Τα όπλα του πολέμου μας δεν είναι σαρκικά, αλλά συν Θεώ δυνατά για την καθαίρεση των οχυρωμάτων. Καθαιρούμε λογισμούς και κάθε ύψωμα που εγείρεται ενάντια στη γνώση του Θεού και αιχμαλωτίζουμε κάθε νόημα στην υπακοή του Χριστού »(2 Κορινθίους 10: 4-5).
Έχει έρθει η ώρα για την εκκλησία του Ιησού Χριστού να αντιμετωπίσει τα επικρατούντα ψεύδη μιας διεφθαρμένης κοινωνίας και να δείξει στους απελπισμένους ανθρώπους το δρόμο προς την αληθινή ελπίδα και την άφθονη ζωή. Είμαστε οι πρέσβεις του Κυρίου και πρέπει να είμαστε βέβαιοι ως προς τον ρόλο μας και με χαρά, όχι με φόβο, με τόλμη και ενότητα να αυξανόμαστε καθώς βλέπουμε την ημέρα του Χριστού να πλησιάζει!
Πηγή: https://www.gracechurch.org/news/posts/2254
Μετάφραση: Τέλης Παπαδάτος
Διορθώσεις: Σοφία Ταβαντζή, Θεοκλής Ραπτόπουλος
Κατεβάστε το άρθρο ως αρχείο κάνοντας κλικ στον παρακάτω σύνδεσμο
Λαμβάνουμε πολλά αιτήματα από εκκλησιαστικούς ηγέτες απ΄όλο τον κόσμο που ζητούν συμβουλές σχετικά με την αντιμετώπιση του αποκλεισμού (lockdown) ή της καραντίνας λόγω του κορωνοϊού καθώς και άλλων περιορισμών που αφορούν τον τρόπο λατρείας στις εκκλησίες μας που άρχισαν να επιβάλλουν οι κυβερνήσεις. Αυτή είναι μια σύντομη καταγραφή του τρόπου με τον οποίο η εκκλησία μας απάντησε στις προσπάθειες της κυβέρνησης να εμποδίσει την εκκλησία από το να συναθροίζεται. Θα μπορούσαμε να πούμε πως διαμορφώσαμε ένα ευρετήριο τεχνικών που μάθαμε καθώς και κάποιες σημαντικές βιβλικές αρχές που χρειάζεται να έχουμε κατά νου για το πως πρέπει να ανταποκριθούμε εμείς αλλά και η εκκλησία μας σύμφωνα με την βίβλο.
Είμαστε πεπεισμένοι ότι η καταπάτηση των βασικών ελευθεριών του ανθρώπου που εφαρμόζουν οι κυβερνήσεις ανά τον κόσμο, συνιστά μια πιο εκφοβιστική απειλή για τα άτομα, ένα μεγαλύτερο εμπόδιο στο έργο της εκκλησίας και μία μεγαλύτερη συμφορά για όλη την κοινωνία από οποιαδήποτε επιδημία ή άλλη φυσική καταστροφή. Αυτές είναι δύσκολες στιγμές, που απαιτούν μια στοχαστική, βιβλική και σοφή απάντηση από τους ηγέτες των εκκλησιών και των συναθροίσεων.
Ένα σύντομο χρονικό του covid 19
Ο COVID19 άρχισε να γίνεται διεθνής τίτλος ειδήσεων στις αρχές του 2020 και μέχρι τα μέσα Μαρτίου, οι πολιτειακές και τοπικές κυβερνήσεις σε όλη την Αμερική εξέδωσαν έκτακτες εντολές που περιορίζουν τις μεγάλες συγκεντρώσεις των ανθρώπων. Εκείνο τον καιρό, οι υγειονομικοί υπάλληλοι προειδοποιούσαν ότι ο COVID19 μπορούσε να προκαλέσει ένα τέτοιο κύμα θανάτων και καταστροφών, ώστε η αρρώστια αυτή να καταταχθεί ψηλά στη λίστα των επιδημιών, μεταξύ της επιδημίας της ισπανικής γρίπης του 1918 και του Μαύρου Θανάτου (black death) στην Ευρώπη του 14ου αιώνα. Τα ΜΜΕ ανέφεραν ότι οι άνθρωποι πέθαιναν κυριολεκτικά στους δρόμους στην Κίνα. Επίσης μια είδηση παρουσίαζε ένα νεκροτομείο στη Νέα Υόρκη όπου τα σώματα ανθρώπων ήταν στοιβαγμένα σαν κορμοί δένδρων, το ένα πάνω στο άλλο. Φυσικά, τέτοιες ιστορίες προκάλεσαν μεγάλο φόβο στο κοινό.
Στα μέσα Μαρτίου, οι Καλιφορνέζοι τέθηκαν σε υποχρεωτικό αποκλεισμό σε όλη την πολιτεία. Αρχικά οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι υγείας δήλωσαν πως χρειάζεται να επιβληθεί καραντίνα δύο εβδομάδων («δεκαπέντε ημέρες για να επιβραδυνθεί η εξάπλωση»). Ο αρχικός στόχος δεν ήταν να εξαλειφθεί εντελώς ο ιός (οι επιδημιολόγοι ήξεραν ότι αυτό ήταν αδύνατο), αλλά να βεβαιωθούν ότι τα νοσοκομεία δεν θα κατακλυστούν μέχρι να μπορέσουν να δημιουργηθούν περισσότερες εγκαταστάσεις θεραπείας. Δεδομένου ότι η πραγματική σοβαρότητα της απειλής ήταν ακόμα άγνωστη και η καραντίνα υποτίθετο ότι ήταν λογικά σύντομη, οι πρεσβύτεροι της εκκλησίας Grace Church αποφάσισαν να διακόψουν τις δημόσιες συναθροίσεις τους, ενώ συνεχίζαμε τα κηρύγματα ζωντανής ροής (live streaming sermons) από τον άμβωνα στο αμφιθέατρο του Worship Center.
Πέρασαν πάνω από έξι εβδομάδες χωρίς να σταματήσει η καραντίνα με εντολή της κυβέρνησης. Ενώ οι αναφορές των μέσων ενημέρωσης και οι προβλέψεις του τμήματος υγείας της πολιτείας συνέχιζαν να τρομοκρατούν το κόσμο, ο πραγματικός αντίκτυπος του ιού στο εκκλησίασμα μας ήταν ελαφρώς χειρότερος σε σύγκριση με την ετήσια γρίπη. Λίγοι από τους πιστούς που συναθροίζονταν, βρέθηκαν θετικοί και επίσης κατά κανόνα συνήλθαν γρήγορα. Σύντομα αποδείχθηκε (και τα στατιστικά στοιχεία του CDC το απέδειξαν) ότι τα υγιή άτομα ηλικίας πενήντα ετών ή νεότερων δεν διέτρεχαν άμεσο θανάσιμο κίνδυνο από την εξάπλωση του COVID19.
Μέχρι τα μέσα Μαΐου, ένας μεγάλος αριθμός πιστών άρχισε να επιστρέφει στην εκκλησία αυθόρμητα την Κυριακή το πρωί. Το αμφιθέατρο της εκκλησίας έγινε πλήρες στις αρχές Ιουνίου. Σχεδόν κανείς δεν ήρθε φορώντας μάσκα και λόγω του περιορισμένου χώρου στην πανεπιστημιούπολη της εκκλησίας, η κοινωνική απόσταση δεν ήταν εφικτή. Έτσι, οι υγειονομικοί αξιωματούχοι της πολιτείας ενέτειναν τις προσπάθειές τους να κλείσουν τις πόρτες της εκκλησίας Grace Church στους πιστούς. Στις 24 Ιουλίου, αντιμέτωποι με νέες εντολές έκτακτης ανάγκης που αποσκοπούσαν συγκεκριμένα στην ενίσχυση των περιορισμών στις εκκλησίες, οι πρεσβύτεροι της εκκλησίας Grace Church εξέδωσαν μια δήλωση: «Ο Χριστός, και όχι ο Καίσαρας, είναι η Κεφαλή της εκκλησίας μας» (σημ. μεταφραστή Το σχετικό άρθρο μπορείτε να το βρείτε στο εξής σύνδεσμο: http://www.apokalipsifiles.org/xristoskaikaisaras.html ). Η δήλωση αυτή δίνει μια σύντομη βιβλική οπτική γιατί πρέπει να συγκεντρώνεται η εκκλησία και καταλήγει: «Δεν μπορούμε να δεχτούμε και δεν θα υποκλιθούμε στους παρεμβατικούς περιορισμούς που θέλουν τώρα να επιβάλουν οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι στην εκκλησία μας».
Η συνέχεια δόθηκε σε μια παρατεταμένη δικαστική υπόθεση στην οποία η εκκλησία υποστήριξε ότι το κράτος δεν έχει καμία νομική εξουσία να επιβάλει ένα τέτοιο μακροπρόθεσμο κλείσιμο στους χώρους λατρείας. Σχεδόν ένα χρόνο μετά τη δημοσίευση της προαναφερόμενης δήλωσης των πρεσβυτέρων, η δικαστική υπόθεση διευθετήθηκε υπέρ ημών, δικαιώνοντας έτσι τη στάση που κράτησε η εκκλησία μας Grace Church.
Η πορεία δράσης που ακολουθήσαμε αντικατοπτρίζει την ακλόνητη βιβλική πεποίθησή μας ότι δεν πρέπει να αποδώσουμε στον Καίσαρα αυτό που ανήκει στον Θεό. Ο Κύριος δεν έχει παραχωρήσει στην πολιτική κυβέρνηση καμία εξουσία να ρυθμίζει τους όρους και τις συνθήκες της λατρείας της εκκλησίας. Αυτό το προνόμιο ανήκει μόνο στον Χριστό.
Αυτό που ακολουθεί είναι μια σύντομη ανασκόπηση ορισμένων γεγονότων σχετικά με τον COVID19, που μας έπεισαν ότι ο ιός, αν και δεν είναι ακίνδυνος, δεν αποτελεί όμως μια τόσο μεγάλη απειλή ώστε να απαιτούν από τις εκκλησίες την αποχή των πιστών του Θεού από τις συναθροίσεις τους.
Τα γεγονότα που αφορούν το COVID19
Το ποσοστό της θνησιμότητας από τον COVID19 πουθενά δεν προσέγγισε τις αρχικές τρομακτικές προβλέψεις των επιστημόνων. Στις αρχές του 2020, οι περισσότεροι υπεύθυνοι της χάραξης πολιτικής για το COVID19 ανέφεραν τις προβλέψεις ενός ερευνητή ονόματι Neal Ferguson, καθηγητή στο Imperial College London. Ο Δρ Ferguson προέβλεψε με σιγουριά ότι περισσότεροι από 2,2 εκατομμύρια άνθρωποι στις Ηνωμένες Πολιτείες θα πέθαιναν από τον COVID19 μέσα σε τρεις μήνες. Παρόλο που αυτή η πρόβλεψη γρήγορα αποδείχθηκε πολύ υπερβολική, οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι συνέχισαν να αναφέρουν το μοντέλο του Ferguson ως αιτιολογία για την παράταση των αποκλεισμών (lockdown). Αντί να αναγνωρίσουν ότι ο COVID19 δεν είναι η πανδημία της καταδίκης που είχαν προαναγγείλει πολλοί, ισχυρίστηκαν ότι οι μειωμένοι αριθμοί των θανάτων του COVID19 ήταν απόδειξη ότι οι αποκλεισμοί ( lockdown) λειτουργούσαν.
Για να θέσουμε τα γεγονότα στην πραγματικότητα: Το μοντέλο του Ferguson προέβλεψε ότι περισσότερο από το 81% των Αμερικανών θα μολυνθούν από τον ιό και τουλάχιστον το 1% των μολυσμένων θα πέθαιναν. Ήταν μια τεράστια υπερεκτίμηση της σοβαρότητας του ιού. Μετά από δεκαοκτώ μήνες αργότερα, οι αθροιστικές στατιστικές για την πολιτεία της California έδειξαν ότι λιγότερο από το 12% βρέθηκαν θετικοί στον ιό και το ποσοστό θνησιμότητας μεταξύ των μολυσμένων ανθρώπων ήταν μόνο περίπου το ένα δέκατο του προβλεπόμενου μοντέλου του Ferguson.
Επιπλέον, τα στοιχεία που καταγράφονται επί του παρόντος είναι πιθανώς διογκωμένα και σίγουρα υπερβολικά μεγεθυμένα από τα μέσα ενημέρωσης σε σύγκριση με τις πρόσφατες επιδημίες της γρίπης, καθώς επίσης και με τις επιδημίες SARS και MERS. Οι ερευνητές αναγνώρισαν από σύντομα ότι υπήρξε ένα μοτίβο υπερβολικών αναφορών και διογκωμένων στατιστικών, με αποτέλεσμα την άσκοπη αύξηση του φόβου του κοινού ενώ ταυτόχρονα προωθούσε την κακή κυβερνητική πολιτική για τον COVID19. Ένα έγγραφο που δημοσιεύτηκε τον Απρίλιο του 2020 από την Εθνική Ιατρική Βιβλιοθήκη των ΗΠΑ στο Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας (NIH), απαριθμούσε δεκάδες περιπτώσεις ψευδών και υπερβολικών αναφορών των μέσων ενημέρωσης που καθιστούσαν δύσκολη την αντικειμενική εκτίμηση της κατάστασης του COVID19. Σε κάποιο σημείο, η εφημερίδα ανέφερε: «Η φετινή έξαρση του κορονοϊού είναι σαφώς άνευ προηγουμένου ως προς τη προσοχή που του δίνεται. Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης έχουν επενδύσει στην περιέργεια, την αβεβαιότητα και τη φρίκη…. Άλλοι κορονοϊοί πιθανότατα έχουν μολύνει εκατομμύρια ανθρώπους και έχουν σκοτώσει χιλιάδες. Ωστόσο, μόνο φέτος κάθε περίπτωση περιστατικού και κάθε θάνατος ελήφθη ως κόκκινος συναγερμός και έπρεπε να μεταδοθεί και από τα ΜΜΕ».
Η παιδική θνησιμότητα από τον COVID19 είναι σημαντικά χαμηλότερη από τα κανονικά επίπεδα γρίπης. Πάνω από δεκαοκτώ μήνες αφότου έκλεισαν σχεδόν όλα τα σχολεία της χώρας (και με πολλά σχολεία να μην είναι ακόμη ανοιχτά), τα Κέντρα Ελέγχου Νοσημάτων (CDC) αριθμούσαν λίγο περισσότερο από 400 νέους (0-17 ετών) που πέθαναν από τον COVID19. Συγκριτικά, κατά τη διάρκεια μόλις έξι μηνών στην κορύφωση της περιόδου γρίπης 2017-18, εκτιμάται ότι 643 άτομα από την ίδια ηλικιακή ομάδα υπέκυψαν στη γρίπη, γεγονός που σημαίνει ότι το τυπικό σφάλμα της γρίπης είναι περίπου πέντε φορές πιο θανατηφόρο για τα παιδιά από τον COVID19.
Οι πυροβολισμοί παιδιών μόνο στο Chicago έχουν ξεπεράσει κατά πολύ τους παιδικούς θανάτους από COVID19 σε όλη την πολιτεία του Illinois. Τους πρώτους οκτώ μήνες του 2021, 35 παιδιά πέθαναν από ένοπλη βία στο Chicago. Σε ολόκληρη την πολιτεία κατά το ίδιο χρονικό διάστημα 15 παιδιά πέθαναν από τον COVID19.
Εντωμεταξύ, οι πολιτικές του αποκλεισμού (lockdown) που επέβαλε η κυβέρνηση ήταν καταστροφικές για την ψυχική υγεία των παιδιών. Οι αυστηροί περιορισμοί που επιβάλλονται στις κοινές παιδικές δραστηριότητες εμποδίζουν τη φυσιολογική σωματική, τη διανοητική και τη πνευματική ανάπτυξη κάθε παιδιού. Το υποχρεωτικό κλείσιμο των εκκλησιών, των σχολείων, των παιδικών χαρών, ακόμη και των παραλιών έχει κάνει συνεπώς πολύ μεγαλύτερη ζημιά στην ευημερία των παιδιών σε σύγκριση με τον COVID σε μεγάλο βαθμό. Σύμφωνα με το CDC, οι απόπειρες αυτοκτονίας από κορίτσια ηλικίας 12-17 ετών αυξήθηκαν κατά 50,6 % μεταξύ 21 Φεβρουαρίου και 20 Μαρτίου 2021. Σχεδόν όλα τα παιδιά του δημόσιου σχολείου έχασαν περισσότερο από ένα χρόνο προσωπικής διδασκαλίας και τα προβλήματα που αφορούσαν τη σωματική και διανοητική υγεία τους ,αυξήθηκαν επίσης σε μεγάλο βαθμό. Υπάρχει πληθώρα στατιστικών πληροφοριών που δείχνουν ότι μεταξύ των παιδιών και των εφήβων τα λουκέτα έχουν προκαλέσει δραματική αύξηση στον εθισμό στα ναρκωτικά, τον αλκοολισμό, την κατάθλιψη, τον αυτοτραυματισμό και άλλους ανθυγιεινούς καταναγκασμούς συμπεριλαμβανομένων των διατροφικών διαταραχών, των διαταραχών ύπνου, της προσκόλλησης, της ευερεθιστότητας και του υπερβολικού φόβου.
Τα εθνικά στατιστικά στοιχεία αποκαλύπτουν επίσης μια απότομη αύξηση της ενδοοικογενειακής βίας και της κακοποίησης παιδιών (συμπεριλαμβανομένης και της παραμέλησης) κατά τη διάρκεια της καραντίνας του COVID19.
Εν συντομία, ενώ ο COVID19 δεν ήταν η σφοδρή πανδημία που είχε αρχικά προβλεφθεί και τα λουκέτα (lockdown) αποδείχθηκαν πολύ επιζήμια για τη δημόσια υγεία σε πολλά επίπεδα.
Για να γίνουμε σαφείς: ο COVID19 είναι πράγματι ένας επικίνδυνος ιός ορισμένες κατηγορίες ανθρώπων. Μπορεί να προκαλέσει σοβαρή (δυνητικά θανατηφόρα) πνευμονική, νεφρική και καρδιαγγειακή δυσλειτουργία, ειδικά μεταξύ εκείνων που είναι ηλικιωμένοι, ασθενείς, παχύσαρκοι ή πάσχουν από άλλα υποκείμενα νοσήματα. Αλλά η απειλή για το ευρύ κοινό από τον COVID19, δεν είναι άμεσα επικίνδυνη για να δικαιολογήσει την καραντίνα των υγιών ανθρώπων, την απομόνωση και την εικονική φυλάκιση των παιδιών, το οριστικό κλείσιμο των αμέτρητων επιχειρήσεων, την καταστροφή ολόκληρων οικονομιών ή την αόριστη αναστολή της λατρείας στην εκκλησία και τη συναναστροφή μεταξύ των ανθρώπων.
Το κοινό έχει επανειλημμένα τροφοδοτηθεί με παραπληροφόρηση από τα ΜΜΕ και τους κυβερνητικούς αξιωματούχους, όχι μόνο για τον COVID, αλλά και για άλλα παρόμοια θέματα. Τον Μάρτιο του 2020, ο Δρ Anthony Fauci, Επικεφαλής Ιατρικός Σύμβουλος στον Λευκό Οίκο, είπε ξεκάθαρα στην εκπομπή «60 Minutes» ότι η χρήση μάσκας στον γενικό πληθυσμό, δεν θα βοηθήσει στην επιβράδυνση της εξάπλωσης του ιού και θα μπορούσε ακόμη να είναι επιζήμια για τον πληθυσμό. «Δεν υπάρχει λόγος να κυκλοφορείς με μάσκα», είπε. «Συχνά υπάρχουν ακούσιες συνέπειες, όπως οι άνθρωποι να συνεχίζουν να τσακώνονται με τη μάσκα και να αγγίζουν το πρόσωπό τους». Όταν ο Δρ. Fauci άλλαξε τη δήλωσή του λίγους μήνες αργότερα, εξήγησε ότι είχε αποθαρρύνει τη χρήση μάσκας επειδή δεν ήθελε να πει τίποτα που θα μπορούσε να μειώσει την διαθεσιμότητα των μασκών για τους ιατρούς. Σε συνέντευξή του στο περιοδικό InStyle, είπε: «Μας είπαν στις συναντήσεις της ομάδας εργασίας μας ότι έχουμε ένα σοβαρό πρόβλημα με την έλλειψη μασκών και άλλων ιατρικών προϊόντων για τους λειτουργούς της Δημόσιας Υγείας». Ανέφερε ότι η ομάδα της εργασίας του είχε συναντηθεί και συμφώνησε να είναι λιγότερο ειλικρινής με το κοινό. Με τα λόγια του Δρ.Fauci, οι ανησυχίες για έλλειψη μάσκας «οδήγησαν όλους μας, όχι μόνο εμένα αλλά και τον Δρ. Jerome Adams, που είναι ο Γενικός χειρουργός των ΗΠΑ, να πει: Αυτή τη στιγμή πρέπει πραγματικά να φυλάξουμε τις μάσκες για τους ανθρώπους που τις χρειάζονται περισσότερο». Αυτό αποτελεί παραδοχή ότι η αλήθεια δεν ήταν το πρώτο μέλημα των υπαλλήλων της Δημόσιας Υγείας. Μία δημόσια πολιτική ήταν.
Τελικά τον Ιανουάριο του 2021, ο Δρ. Fauci συμβούλευσε τους ανθρώπους να φορούν στρώσεις πολλαπλών μασκών.
Το θεμελιώδες ερώτημα για το από πού προήλθε ο ιός COVID19, είτε σκόπιμα επισκιάστηκε, είτε χειρίστηκε με τεράστια ανικανότητα το 2020 από τον Δρ. Fauci και άλλους κορυφαίους επιστήμονες, κυβερνητικούς αξιωματούχους, υγειονομικά τμήματα και τα μεγάλα μέσα ενημέρωσης. Εκείνη την εποχή, η κοινή λογική και τα δημόσια γνωστά γεγονότα έδειχναν αυτό που οι αξιωματούχοι δεν ήθελαν να δουν οι άνθρωποι, δηλαδή, ότι ο ιός προήλθε από το Ινστιτούτο ιολογίας της Wuhan. Πολλοί ειδικοί αναγνωρίζουν τώρα ότι πιθανότατα ο ιός προήλθε από εκεί. Αλλά για σχεδόν ένα ολόκληρο έτος, όσοι αναρωτήθηκαν έντονα αν ο ιός προήλθε από το εργαστήριο της Wuhan, φιμώθηκαν ή κατεστάλησαν σε σχεδόν όλα (αν όχι κυριολεκτικά) τα μεγάλα φόρουμ επιστημονικών, ακαδημαϊκών και κοινωνικών μέσων.
Ο Δρ. Fauci έδωσε επίσης μια παραπλανητική και πιθανώς ψευδή απάντηση με ορκωτή μαρτυρία ενώπιον του Κογκρέσου όταν ρωτήθηκε για το πώς τα χρήματα των φορολογουμένων των ΗΠΑ χρησιμοποιήθηκαν για τη χρηματοδότηση της έρευνας στο εργαστήριο της Wuhan.
Τα εμβόλια άρχισαν να διατίθενται στα τέλη του 2020. Για εβδομάδες, οι υγειονομικοί αξιωματούχοι διαβεβαίωναν το κοινό ότι τα νέα εμβόλια ήταν αποτελεσματικά και ότι η ζωή σύντομα θα επανέλθει στο κανονικό ρυθμό χωρίς μάσκες. Αλλά τον Ιούλιο του 2021, το CDC (κέντρο πρόληψης ασθενειών) δημοσίευσε μια έκθεση που έλεγε: «Αναδυόμενα στοιχεία υποδηλώνουν ότι τα πλήρως εμβολιασμένα άτομα που όντως μολύνονται με την παραλλαγή Delta του COVID19, κινδυνεύουν να τη μεταδώσουν σε άλλους. Ως εκ τούτου, το CDC συνιστά επίσης στα πλήρως εμβολιασμένα άτομα να φορούν μάσκα σε δημόσιους εσωτερικούς χώρους και σε περιοχές ουσιαστικής ή υψηλής μετάδοσης ». Αντί να παρέχει στοιχεία για την υποστήριξη της αναθεωρημένης γνώμης, το έγγραφο CDC έδωσε αυτήν την αναφορά: «Ομάδα ανταπόκρισης του CDC COVID19, αδημοσίευτα δεδομένα, 2021».
Έχουμε τώρα άφθονα στοιχεία (συμπεριλαμβανομένων των δεδομένων από τις αναφορές του CDC) ότι τα εμβόλια δεν λειτουργούν όπως διαφημίζονται. Μέχρι τον Σεπτέμβριο του 2021, το 70% των Καλιφορνέζων έχουν εμβολιαστεί, αλλά ο αριθμός των ατόμων που βρέθηκαν θετικοί σε όλη τη πολιτεία εξακολουθούσε να αυξάνεται. Τον Αύγουστο του 2021, 364 άτομα στο Πανεπιστήμιο Duke, βρέθηκαν θετικοί στον ιό. Μόνο 8 δεν είχαν εμβολιαστεί. Όλα τα υπόλοιπα, 356 άτομα, εμβολιάστηκαν πλήρως, αλλά και αυτοί μολύνθηκαν με τον ιό. Η αντίδραση του πανεπιστημίου ως προς την κατάσταση αυτή ήταν το να υποστηρίξει ακόμη περισσότερο την χρήση της μάσκας.
Παραδόξως, οι άνθρωποι στην κοινότητά μας που φαίνονται περισσότερο φοβισμένοι για τον ιό είναι εκείνοι που έχουν ήδη εμβολιαστεί. Πολλοί από αυτούς τώρα ζητούν περισσότερες εντολές χρήσης της μάσκας και ανανεωμένους περιορισμούς, πράγμα που δείχνει ότι δεν εμπιστεύονται ότι ο εμβολιασμός τους προστατεύει, όπως τους υποσχέθηκαν πριν εμβολιαστούν.
Δεν είναι να απορείς; Πηγές που φέρονται να είναι αξιόπιστες φωνές εξουσίας έχουν επανειλημμένα αποδειχθεί αναξιόπιστες. Οι αρχηγοί κρατών επιβάλλουν κανόνες στο λαό στους οποίους οι άνθρωποι αρνούνται να υποταχθούν. Οι κανόνες αλλάζουν ξαφνικά ανάλογα με την ιδιοτροπία κάποιου. Αποδεικνύεται ότι ακόμη και η «επιστήμη» δεν είναι πολύ αξιόπιστη. Επιπρόσθετα, υπάρχουν και λόγοι αμφισβήτησης της αξιοπιστίας των τεστ για την διάγνωση του COVID19.
Οι κύριες πηγές των ΜΜΕ είναι ξεκάθαρα προκατειλημμένες και ανακριβείς. Οι αφηγήσεις που προβάλλονται επιθετικά από τα ΜΜΕ για αυτό το θέμα (και σχεδόν κάθε πολιτικά φορτισμένο θέμα) αποδεικνύονται συχνά ψευδείς.
Μεγάλες φαρμακευτικοί οργανισμοί, όπως η Αμερικανική Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA), ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) και άλλες εταιρείες που επηρεάζουν τις κυβερνήσεις και τα μέσα ενημέρωσης έχουν προσπαθήσει ενεργά να καταστείλουν τη συζήτηση σχετικά με τη χρησιμότητα φαρμάκων όπως η ιβερμεκτίνη, η χλωροκίνη και η υδροξυχλωροκίνη ως πρώιμες θεραπείες για τον COVID19, παρόλο που πολλοί γιατροί αναφέρουν ότι χρησιμοποιούν αυτά τα φάρμακα με επιτυχία. Είναι ευρέως κατανοητό ότι η συζήτηση για αυτά τα φάρμακα (πιο συγκεκριμένα: η έλλειψη οποιασδήποτε ανοικτής ανταλλαγής πληροφοριών σχετικά με αυτά) οδηγείται σε μεγάλο βαθμό από τα οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα και όχι από τις επιστημονικές μελέτες. Στην πραγματικότητα, ο ΠΟΥ σταμάτησε τις μελέτες των επιστημόνων για την υδροξυχλωροκίνη και ο FDA ανακάλεσε την άδεια χρήσης έκτακτης ανάγκης για το φάρμακο μονοκλωνικών αντισωμάτων με το οποίο λίγες ημέρες πριν ο Πρόεδρος Trump ανακοίνωσε ότι θεραπεύτηκε επιτυχώς από τον COVID19.
Η υποστήριξη ή η αντίθεση για τους εμβολιασμούς άλλαξαν κατά την μετάβαση της εξουσίας από το ένα πολιτικό κόμμα στο άλλο στο Oval Office των ΗΠΑ. Το 2020, οι Δημοκρατικοί περιφρονούσαν ανοιχτά τις προσπάθειες του Donald Trump να αναπτύξει γρήγορα ένα εμβόλιο, λέγοντας ότι θα απέρριπταν κάθε εμβολιασμό που συνέστησε ο κ. Trump. Αλλά λίγο μετά τη ανάληψη της προεδρίας των ΗΠΑ από τους δημοκρατικούς στον Λευκό Οίκο, άρχισαν ξαφνικά να ασκούν πιέσεις για υποχρεωτικούς εμβολιασμών στις ΗΠΑ ή και για τα διαβατήρια εμβολιασμού.
Σημειώστε, επίσης, ότι ουσιαστικά ποτέ και τίποτα δεν λέγεται από τους υγειονομικούς υπαλλήλους ή δεν αναφέρεται από τα μέσα ενημέρωσης, σχετικά με τη φυσική ανοσία που αναπτύσσουν οι άνθρωποι μόλις έχουν μολυνθεί από τον ιό και αναρρώσουν. Η φυσική ανοσία είναι το σχέδιο του Θεού για την προστασία μας. Είναι ανθεκτική και διαρκεί μεγάλο χρονικό διάστημα. Είναι το πώς επιβιώνουμε φυσιολογικά και το πως αποφεύγουμε τις ασθένειες σε έναν κόσμο μικροβιακών κινδύνων. Αλλά το να προτείνουμε ότι η φυσική ανοσία είναι επαρκής προστασία από την επαναμόλυνση θα υπονόμευε την ώθηση για παγκόσμια εντολή παραγωγής του εμβολίου.
Η ιδεολογικά προωθούμενη προπαγάνδα και η κυβερνητική πίεση συνδυάζονται τακτικά με τις προσπάθειες των εταιρειών της Big Tech να καταπνίξουν όλες τις αντίθετες απόψεις. Εντωμεταξύ, στο μεγαλύτερο μέρος του δυτικού κόσμου, οι κυβερνητικές υπηρεσίες έχουν συνεργαστεί με τα μέσα μαζικής ενημέρωσης για να καλλιεργήσουν την ανοιχτή εχθρότητα απέναντι στις βιβλικές αξίες, προωθώντας ενεργά την ομαλοποίηση των αμβλώσεων, της ομοφυλοφιλίας, της αλλαγής του φύλου και άλλων επιθέσεων εναντίον της οικογενειακής δομής. Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι η εμπιστοσύνη του κοινού στην κυβέρνηση και τα ΜΜΕ έχει διαβρωθεί σημαντικά την τελευταία δεκαετία.
Οι λογικοί άνθρωποι γνωρίζουν ότι τους λένε ψέματα. Αναγνωρίζουν τα εργαλεία της προπαγάνδας. Όταν αυτό που θεωρείται «αλήθεια» αλλάζει συνεχώς, είναι προσβολή για τη νοημοσύνη των ανθρώπων να περιμένει κανείς να καταπιούν κάθε νέο ισχυρισμό που προβάλλεται από οργανισμούς και ιδρύματα που συχνά διαστρεβλώνουν ή αρνούνται κατηγορηματικά την αλήθεια.
Πώς πρέπει να απαντήσει η Εκκλησία;
Έντονες διαφωνίες έχουν προκύψει μεταξύ των ευαγγελικών από τον Μάρτιο του 2020 σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο η εκκλησία πρέπει να ανταποκριθεί στους κυβερνητικούς περιορισμούς για την αντιμετώπιση του COVID19. Η σύγκρουση απόψεων μόνο επιδεινώνει τη σύγχυση των χριστιανών που έχουν ήδη μπερδευτεί από τις αντικρουόμενες αναφορές στα ΜΜΕ. Αυτό το γεγονός έχει προκαλέσει την αντιπαράθεση στα κοινωνικά δίκτυα και επίσης έναν απροσδόκητο διχασμό στις εκκλησίες. Παραδόξως, μερικοί από τους ίδιους ευαγγελικούς ηγέτες που επέμεναν ότι η εκκλησία πρέπει να κλείσει μετά από τις διαταγές του κράτους, δημοσίευσαν επίσης δοκίμια που επιβεβαιώνουν το καθήκον και την προτεραιότητα της εκκλησιαστικής λατρείας. Δεν είναι περίεργο που οι εκκλησιαστικοί λειτουργοί μπερδεύονται.
Ακολουθούν τέσσερα αδιαπραγμάτευτα αξιώματα ως προς την εκκλησιαστική ζωή που είναι πάντα χρήσιμα, αλλά ιδιαίτερα επίκαιρα για τις τρέχουσες συνθήκες. Κάθε υγιής συνάθροιση με βιβλική κατήχηση πρέπει να επιβεβαιώνει αυτές τις αρχές χωρίς αβεβαιότητα ή αναποφασιστικότητα:
1. Η εκκλησία πρέπει να είναι σταθερή στην αλήθεια. Η Αγία Γραφή λέει ότι η εκκλησία είναι «ο πυλώνας και το στήριγμα της αλήθειας» (1 Τιμόθεος 3:15). Έχοντας αυτόν τον ρόλο, ερχόμαστε συχνά αντιμέτωποι με τη κοινή γνώμη και τις αφηγήσεις των ΜΜΕ. Είναι ένα έργο που συνήθως απαιτεί τόλμη και όχι λεπτότητα.
Θα ήταν αμαρτωλή αμέλεια για οποιαδήποτε εκκλησία να παραμείνει παθητική ή ελαστική, όταν τα κύματα παραπληροφόρησης κυριαρχούν στην κοινή γνώμη και υποκινούν σκόπιμα το άγχος. Αυτό που κάνει την τρέχουσα κατάσταση ιδιαίτερα ανησυχητική είναι ο τρόπος που οι κυβερνώντες σκόπιμα έχουν τροφοδοτήσει την αγχωμένη κοινωνία με αμείλικτη προπαγάνδα και στη συνέχεια εκμεταλλεύτηκαν τους φόβους του κοινού για να δικαιολογήσουν την απαγόρευση της δημόσιας λατρείας, ακόμη και αν τα μπαρ, τα κλαμπ στριπτίζ και τα καζίνο παραμένουν ανοιχτά, και ενώ στις πολιτικές ακτιβιστικές διαδηλώσεις επιτρέπεται ο συνωστισμός τους δρόμους.
Εάν πραγματικά πιστεύουμε στη Αγία Γραφή, δεν μπορούμε αυτόματα να συμβαδίζουμε με τις επικρατούσες αξίες και πεποιθήσεις του υπόλοιπου κόσμου, ειδικά σε έναν πολιτισμό (όπως ο δικός μας) όπου οι βιβλικές αρχές δέχονται συνεχώς σφοδρή επίθεση, η στρατευόμενη αθεΐα κυριαρχεί στον δημόσιο διάλογο και οι διαβολικές ιδεολογίες επηρεάζουν συχνά τη δημόσια πολιτική. Ο λαός του Θεού πρέπει να παλέψει σοβαρά για την πίστη. Πρέπει να συμμετέχουμε επιθετικά στη μάχη για την απελευθέρωση των ανθρώπων από κάθε ψεύδος και και κάθε ύψωμα, που αλαζονικά υψώνεται ενάντια στη γνώση τού Θεού (2 Κορινθίους 10: 4–5). Και πρέπει να έχουμε κατά νου ότι «η σοφία τούτου τού κόσμου είναι μωρία μπροστά στον Θεό» (1 Κορινθίους 3:19).
Στην εποχή μας ο μέσος άνθρωπος δεν πιστεύει ότι η αλήθεια μπορεί να γίνει αντιληπτή με βεβαιότητα. Τίποτα δεν θεωρείται αυθεντικά αληθές. Η ίδια η αλήθεια θεωρείται απλώς ένα θέμα προσωπικής οπτικής. Αυτή η αντίληψη επικρατεί σήμερα στα ΜΜΕ, την πολιτική, τον ακαδημαϊκό κόσμο, τη βιομηχανία ψυχαγωγίας και τις θρησκευτικές πεποιθήσεις των περισσότερων ανθρώπων.
Οι χριστιανοί που πιστεύουν στη Βίβλο, από την άλλη πλευρά, γνωρίζουν ότι ο Λόγος του Θεού δεν είναι μόνο απόλυτα αληθινός, αλλά είναι το απόλυτο πρότυπο με το οποίο πρέπει να δοκιμαστούν όλοι οι άλλοι ισχυρισμοί περί αλήθειας. Ο χριστιανισμός ξεκινά με αυτήν την πεποίθηση. Ο Ιησούς το επιβεβαίωσε στην αρχιερατική προσευχή του: «Ο λόγος Σου είναι αλήθεια» (Ιωάννης 17:17). Οι Ψαλμοί το δηλώνουν επανειλημμένα: «Η μαρτυρία του Κυρίου είναι πιστή, σοφίζουσα τον απλό» (Ψαλμός 19: 7). «Ο Λόγος του Κυρίου είναι καθαρά λόγια, αργύριο δεδοκιμασμένο σε πήλινο χωνευτήριο, κεκαθαρισμένο επτά φορές» (Ψαλμός 12: 6). Ο Λόγος του Θεού είναι πιο σίγουρος και πιο αξιόπιστος από κάθε άλλη μαρτυρία. Όποιος δεν συνηγορεί σε αυτήν την υπέρτατη θέση της Αγίας Γραφής, δεν είναι πραγματικά οπαδός του Χριστού.
Επιπλέον, οι αυθεντικοί Χριστιανοί δεν μπορούν να επιτρέψουν ούτε στην πλειοψηφική γνώμη ούτε στα κυβερνητικά διατάγματα να καθορίζουν τι να πιστεύουμε, ειδικά αυτή τη στιγμή της ιστορίας. Όποιος έχει λίγη βιβλική διάκριση θα πρέπει να είναι σε θέση να δει ότι η δυτική κοινωνία σκόπιμα έχει εισέλθει σε μια βαθιά καμπή ανηθικότητας και απιστίας, όπως περιγράφεται στους Ρωμαίους 1: 22–25: «Λέγοντες ότι είναι σοφοί, εμωράνθησαν και άλλαξαν τη δόξα του άφθαρτου Θεού σε ομοίωμα εικόνας φθαρτού ανθρώπου και πετεινών και τετραπόδων και ερπετών……..οι οποίοι μετάλλαξαν την αλήθεια του Θεού σε ψεύδος και εσεβάσθησαν και ελάτρευσαν τη κτίση μάλλον παρά τον κτίσαντα ο οποίος είναι ευλογητός στους αιώνες».
Το απόσπασμα αυτό περιγράφει ακριβώς αυτό που βλέπουμε να συμβαίνει στη σύγχρονη δυτική κοινωνία μας. Και το νόημα αυτού του βιβλικού κειμένου είναι ότι αυτή η ηθική κατάρρευση είναι μια κρίση από τον Θεό καθώς τους παρέδωσε στην εκούσια αμαρτωλή “κουλτούρα” τους:
«Ρωμ. 1:26-32 Γι' αυτό, ο Θεός τούς παρέδωσε σε πάθη ατιμίας· επειδή, και οι γυναίκες τους αντικατέστησαν τη φυσική χρήση με την αφύσικη· παρόμοια δε και οι άνδρες, αφήνοντας τη φυσική χρήση τής γυναίκας, άναψαν μέσα τους από την επιθυμία τους ο ένας προς τον άλλον, κάνοντας την ασχημοσύνη, αρσενικοί σε αρσενικούς, και απολαμβάνοντας στον εαυτό τους την πρέπουσα αντιμισθία τής πλάνης τους. Και καθώς αποδοκίμασαν το να έχουν επίγνωση του Θεού, ο Θεός τούς παρέδωσε σε αδόκιμον νου, ώστε να κάνουν εκείνα που δεν πρέπει· επειδή, είναι γεμάτοι από κάθε αδικία, πορνεία, πονηρία, πλεονεξία, κακία· είναι γεμάτοι από φθόνο, φόνο, φιλονικία, δόλο, κακοήθεια· ψιθυριστές, κατάλαλοι, με μίσος για τον Θεό, υβριστές, υπερήφανοι, αλαζόνες, εφευρετές κακών, απειθείς στους γονείς, χωρίς σύνεση, παραβάτες συμφωνιών, άσπλαχνοι, ασυμφιλίωτοι, ανελεήμονες· οι οποίοι, ενώ γνωρίζουν τη δικαιοσύνη τού Θεού, ότι εκείνοι που πράττουν τέτοιου είδους πράγματα είναι άξιοι θανάτου, όχι μονάχα τα πράττουν, αλλά και επιδοκιμάζουν με ευχαρίστηση εκείνους που τα πράττουν»
Οι εκκλησίες πρέπει να είναι το τελευταίο μέρος στη γη όπου οι φορείς αυτοί θα μπορούν να βρουν έδαφος που θα υποθάλπει τις ανήθικες αξίες τους, τις μισές τους αλήθειες, τα ψέματά τους και την εμφανή κατάχρηση εξουσίας, η οποία αγγίζει τα όρια της τυραννίας.
2. Η χαρά και όχι ο φόβος, πρέπει να κυριαρχεί στην κοινωνία των πιστών. Η Καινή Διαθήκη είναι γεμάτη οδηγίες και ενθάρρυνση για τους Χριστιανούς να καλλιεργούν τη χαρά, ακόμη και εν μέσω διώξεων και στενοχωριών. «Να χαίρεστε πάντα» (1 Θεσσαλονικείς 5:16). «Χαίρετε πάντα στον Κύριο, και πάλι θα πω, χαίρετε! » (Φιλιππησίους 4: 4). Ένα σημάδι μιας πιστής εκκλησίας είναι ότι «χαίρεται με την ελπίδα» (Ρωμαίους 12:12), χωρίς να τρομοκρατείται.
Ο φόβος του θανάτου είναι η απόλυτη υποδούλωση, και ήρθε ο Χριστός ακριβώς για να μας ελευθερώσει από αυτό. Ο σκοπός της ενσάρκωσης του Χριστού ήταν «…να καταργήσει, διαμέσου τού θανάτου, αυτόν που έχει το κράτος τού θανάτου, δηλαδή, τον διάβολο, και να ελευθερώσει εκείνους, όσους εξαιτίας τού φόβου τού θανάτου ήσαν σε ολόκληρη τη ζωή υποκείμενοι στη δουλεία.» (Εβραίους 2:14-15). Ως Χριστιανοί, «δεν έχουμε λάβει πνεύμα δουλείας για να φοβούμαστε πάλι, αλλά λάβαμε πνεύμα υιοθεσίας με το οποίο κράζουμε Αββά ο Πατέρας » (Ρωμαίους 8:15).
Όταν η εκκλησία μας Grace Church συναθροιζόταν για τη λατρεία του Θεού μας αντίθετα στις αποφάσεις της κυβέρνησης και του αποκλεισμού λόγω της καραντίνας στην οποία βρισκόταν η πολιτεία, σχεδόν όλοι οι παρατηρητές (συμπεριλαμβανομένων των δημοσιογράφων και των υγειονομικών υπαλλήλων που δεν ήταν απαραίτητα συμπαθείς με τη θέση της εκκλησίας) παρατήρησαν τη χαρά που διαπερνούσε τις εκκλησιαστικές συνάξεις μας. Παρά τις απειλές και τα νομικά στρατηγήματα που ασκήθηκαν εναντίον της εκκλησίας μας κάθε εβδομάδα, το πνεύμα των συναθροίσεών μας ήταν φιλόξενο και όχι ανήσυχο ή φοβισμένο. Έτσι πρέπει να είναι, γιατί «…ο Θεός δεν μας έδωσε πνεύμα δειλίας, αλλά δύναμης και αγάπης και σωφρονισμού» (2 Τιμόθεο 1: 7).
Στον σημερινό ταραγμένο κόσμο, ο καθημερινός φόβος έχει γίνει φυσιολογικός, και εκλαμβάνεται ως ευγένεια. Η ίδια η ζωή έχει ως στόχο της την αποφυγή του κινδύνου. Αλλά η καλλιέργεια αυτού του είδους του φόβου, ειδικά μετά από τις εντολές της κυβέρνησης, αποτελεί σοβαρό κίνδυνο για τη μακροπρόθεσμη πνευματική υγεία και διακονία της εκκλησίας. Εάν οι νέοι διδάσκονται ότι η διατήρηση της ζωής τους είναι πιο σημαντική από την εκκλησιαστική λατρεία και τον ευαγγελισμό, ποιος θα πάει στο τρομερό πεδίο της ιεραποστολής;
Ο χριστιανισμός δεν ανθεί και η συλλογική μας μαρτυρία χάνει κάθε αξιοπιστία όταν η εκκλησία υποχωρεί μπροστά στο φόβο. Οι χριστιανοί πρέπει να απολαμβάνουν την ελευθερία από το φόβο του θανάτου, την ελπίδα εν μέσω της θλίψης και τη χαρά σε όλες τις συνθήκες.
Το σκοτεινό σύννεφο της μελαγχολίας και του άγχους που έχει φέρει ο COVID19 σε όλο τον κόσμο είναι μια εξαιρετική ευκαιρία για την εκκλησία να αντισταθεί στην υιοθέτηση αυτού του διαβολικού πνεύματος που κυριαρχεί σήμερα στον πολιτισμό μας.
3. Πρέπει «να διατηρείτε την ενότητα του Πνεύματος διαμέσου τού συνδέσμου τής ειρήνης.» (Εφεσίους 4: 3). Η κρίση του COVID19 ήταν (και συνεχίζει να είναι) μια κακοήθης πηγή διχασμού και σύγκρουσης σε εκκλησίες που κατά τα άλλα ήταν υγιείς. Είναι ειλικρινά παράλογο και βαθιά ανησυχητικό το γεγονός ότι κάθε ηγέτης της εκκλησίας θα θεωρούσε τον COVID19 ως μεγαλύτερη απειλή για την εκκλησία, από την αδιαφορία. Οι ερευνητές λένε ότι το ποσοστό ανάρρωσης μεταξύ εκείνων που έχουν μολυνθεί από τον ιό φτάνει το 99,75%. Πολλοί που βρέθηκαν θετικοί στον COVID19 δεν έχουν καθόλου συμπτώματα. Η συντριπτική πλειοψηφία που εμφανίζει συμπτώματα, είναι μόνο ήπια άρρωστοι.
Ωστόσο, ορισμένοι ηγέτες της εκκλησίας δήλωσαν ότι στο εξής θα απαγορεύουν στους πιστούς να παρευρίσκονται στην εκκλησία εάν δεν μπορούν να φέρουν αποδείξεις περί εμβολιασμού. Άλλοι τοποθετούν τους μη νοσήσαντες ή τους μη εμβολιασμένους πιστούς χωριστά από το κύριο εκκλησίασμα. Ανοικοδομώντας έτσι κυριολεκτικά ένα τοίχο διαχωρισμού μεταξύ διαφορετικών ομάδων πιστών, αψηφώντας την αρχή του εδαφίου Εφεσίους 2: 11–22.
Πολλά δεδομένα καταδεικνύουν αποφασιστικά ότι οι υφασμάτινες μάσκες δεν μπορούν να σταματήσουν την εξάπλωση του ιού. Υπάρχει ένας καλός λόγος για να σκεφτούμε ότι οι κίνδυνοι της συνεχούς χρήσης της μάσκας υπερτερούν από το όφελος που μπορεί να έχει η μάσκα. Η μάσκα έχει γίνει ωστόσο το πιο ορατό και καθολικό σύμβολο της εποχής του COVID19. Είναι επίσης το κύριο όργανο σηματοδότησης μεταξύ εκείνων που φοβούνται ευλαβικά περισσότερο τον ιό COVID19. Σε ορισμένους κύκλους, οι μάσκες χρησιμεύουν ως ένα είδος κοσμικού υποκατάστατου των θρησκευτικών ενδυμάτων. Έχουν γίνει το κύριο σύμβολο της ιεράς αφοσίωσης του λαϊκού πολιτισμού σε μια κοσμική πίστη.
Στο πλαίσιο μιας εκκλησιαστικής συνάθροισης, οι μάσκες είναι ένα προφανές εμπόδιο στην εκκλησιαστική υμνωδία, στην επικοινωνία πρόσωπο με πρόσωπο και στην φυσιολογική ανθρώπινη αλληλεπίδραση. Ανεξάρτητα από αυτό, το ερώτημα εάν πρέπει να φοράτε μάσκα στην εκκλησία θα πρέπει να αντιμετωπίζεται αποκλειστικά ως θέμα προσωπικής συνείδησης. Οι εκκλησίες δεν πρέπει να δογματίζουν κανόνες συμπεριφοράς που δεν έχουν βάση στη Γραφή.
Σε όλα αυτά τα θέματα που δεν εξετάζονται ούτε ρητά ούτε με εντολή στη Γραφή, «Κάθε ένας ας είναι πληροφορημένος στον δικό του νου.» (Ρωμαίους 14: 5). Για θέματα όπου ο νόμος του Θεού είναι σιωπηλός: «Ποιος είσαι εσύ που κρίνεις τον πλησίον σου;» (Ιακώβου 4:12).
Αυτές οι ίδιες αρχές ισχύουν και για το ζήτημα των εμβολίων. Εάν τα εμβόλια λειτουργούσαν, εκείνοι που είχαν εμβολιαστεί δεν θα είχαν τίποτα να φοβηθούν από την έκθεση σε αυτούς που δεν το έχουν κάνει. Κατά ειρωνικό τρόπο, όπως σημειώθηκε παραπάνω, μερικοί από τους πιο φοβισμένους ανθρώπους που μιλούν σήμερα, είναι οι άνθρωποι που έχουν ήδη εμβολιαστεί. Αλλά τόσο η ασφάλεια όσο και η αποτελεσματικότητα των εμβολίων είναι ένα άλλο θέμα που είναι υπό συζήτηση.
Το σύστημα αναφοράς ανεπιθύμητων συμβάντων (VAERS) του CDC δημιουργήθηκε για τη συλλογή στατιστικών για τις παρενέργειες και τις κρίσεις υγείας που βιώνουν οι άνθρωποι μετά τον εμβολιασμό. Το 1976, όταν τρία άτομα πέθαναν μετά από εμβόλια για τη γρίπη των χοίρων, εννέα πολιτείες διέκοψαν αμέσως το πρόγραμμα ανοσοποίησης. Εννέα μήνες μετά τη διάθεση των εμβολίων COVID19, το VAERS είχε λάβει 7.899 αναφορές ατόμων που πέθαναν μετά τον εμβολιασμό. Παρ 'όλα αυτά, η ίδια ιστοσελίδα του CDC που ανέφερε αυτά τα στοιχεία, συνέχισε να δηλώνει, «Τα εμβόλια COVID19 είναι ασφαλή και αποτελεσματικά».
Ένας κορυφαίος ιολόγος λέει: «Η επιστημονική ανάλυση των δεδομένων από τις βασικές κλινικές δοκιμές για τα εμβόλια COVID19 στις ΗΠΑ, δείχνει ότι τα εμβόλια δεν αποδεικνύουν κανένα όφελος για την υγεία και στην πραγματικότητα όλα τα εμβόλια προκαλούν μείωση της υγείας στις ανοσοποιημένες ομάδες». Αφού ανέφερε το υψηλότερο ποσοστό ανθρώπων στον κόσμο που έλαβαν τρίτη δόση στο Ισραήλ, η χώρα αυτή αντιμετώπισε ένα ποσοστό ρεκόρ μόλυνσης. Η Μογγολία κατέγραψε λιγότερα από 1.000 κρούσματα COVID19 τους πρώτους εννέα μήνες του 2020 (μεταξύ των χαμηλότερων στον κόσμο), αλλά το ποσοστό μόλυνσης αυξήθηκε ραγδαία ένα χρόνο αργότερα, αφού η κυβέρνηση της Μογγολίας «χορήγησε περισσότερα εμβόλια COVID19 σε σχέση με τον πληθυσμό της από οποιαδήποτε άλλη χώρα της Ασίας ». Έτσι και πάλι, τα εμβόλια σαφώς δεν μπορούν να υποσχεθούν ανοσία έναντι του COVID19.
Παρ 'όλα αυτά, πολλοί υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής στα υγειονομικά τμήματα σε όλη τη χώρα συνιστούν παγκόσμιες οδηγίες εμβολιασμού χωρίς εξαιρέσεις (ακόμη και για εκείνους που αρρώστησαν το COVID19 και απέκτησαν φυσική ανοσία). Οι κυβερνήτες και οι τοπικοί υγειονομικοί υπάλληλοι σκοπεύουν να απαιτήσουν από τις εκκλησίες να παρακολουθούν και να επιβάλλουν τη συμμόρφωση των μελών μας.
Ποιο είναι το καθήκον της εκκλησίας σε αυτές τις συνθήκες;
Το ερώτημα αν πρέπει κάποιος η κάποια να κάνει το εμβόλιο, είναι μια προσωπική, και ιδιωτική ιατρική απόφαση, μεταξύ του ατόμου και του γιατρού του. Δεν είναι θέμα που θα έπρεπε να επιβάλει η εκκλησία ή η κυβέρνηση, ειδικά με την επιβολή δια του νόμου. Οι προσωπικές ιατρικές καθοδηγήσεις δεν είναι κάτι που είμαστε υποχρεωμένοι να παραχωρήσουμε «στον Καίσαρα» και η εκκλησία δεν μπορεί να γίνει φορέας διαμέσου του οποίου επιβάλλεται «ο Καίσαρας».
Για μια εκκλησία να ζητά απόδειξη του εμβολιασμού, είναι σαν να θέτει ένα νομικίστικο πρότυπο που δεν είναι εγκεκριμένο από τη Γραφή. Επιπρόσθετα, η εκκλησία είναι ένα μέρος όπου οι άνθρωποι του Θεού συναθροίζονται ως ένας, χωρίς να κρίνουν ο ένας τον άλλον για θέματα συνείδησης. Και τα θέματα της μάσκας και των εμβολίων δεν είναι τίποτα άλλο παρά θέματα προσωπικής συνείδησης. Επομένως, η επιλογή μας εάν θα εμβολιαστούμε ή όχι και αν θα φορέσουμε μάσκα ή όχι, θα πρέπει να αφεθεί αποκλειστικά στο καθένα μας (Ρωμαίους 14: 1–23 και 15: 7).
4. Μια παρέα πιστών δεν είναι «εκκλησία» αν δεν συναθροίζονται. Η αγγλική λέξη church στα αρχικά χειρόγραφα της Καινής Διαθήκης είναι εκκλησία. Ακόμη και πριν από την ίδρυση της εκκλησίας της Καινής Διαθήκης, αυτή η λέξη σήμαινε μια συνέλευση, μια συνάθροιση ανθρώπων. Περιλαμβάνει δύο ελληνικές ρίζες που κυριολεκτικά σημαίνει «καλούμενοι» και πιο συγκεκριμένα αναφέρεται σε ένα σώμα ανθρώπων που καλούνται από τα σπίτια τους (ή καλούνται από μια μεγαλύτερη ομάδα) προκειμένου να συγκεντρωθούν. Όπως και η αγγλική λέξη congregation, η έννοια της ομάδας που συγκεντρώνεται, ενσωματώνεται ακριβώς στον όρο αυτό.
Η εκκλησία συναθροίζεται ειδικά για τη λατρεία, αλλά τα ζωτικά οφέλη της συνάθροισης περιλαμβάνουν τη κοινωνία, τη διδασκαλία, την αμοιβαία ενθάρρυνση και τη νουθεσία. Οι πιστοί έχουν εντολή να μην εγκαταλείπουν τη συνάθροισή τους (Εβραίους 10:25) και αυτή η εντολή έρχεται αμέσως πριν από την πιο ζοφερή προειδοποίηση της Καινής Διαθήκης για την ερχόμενη αποστασία.
Η συντροφικότητα και η ομαδική λατρεία είναι επομένως απολύτως απαραίτητες πτυχές της πνευματικής υγείας για τον κάθε χριστιανό ξεχωριστά και είναι επίσης (προφανώς) ζωτικής σημασίας για την ίδια τη ζωή της εκκλησίας.
Οι πιστοί μπορεί να αναγκαστούν εξ αιτίας της ασθένειας, της φυλάκισης, του πολέμου, των φυσικών καταστροφών, ενός απαραίτητου ταξιδιού ή κάποιας άλλης κατάστασης έκτακτης ανάγκης, να απέχουν προσωρινά από την εκκλησιαστική συνάθροιση. Δεν υπάρχει όμως καμία δικαιολογία για την καραντίνα των υγιών ανθρώπων και σίγουρα δεν υπάρχει κανένα δικαίωμα για την εκκλησία να αναστείλει την εκκλησιαστική λατρεία σε παρατεταμένη βάση. Πληγές, πανδημίες και διωγμοί απειλούν συχνά (αν όχι συνεχώς) τον λαό του Θεού από την πρώτη μέρα της Πεντηκοστής. Ποτέ όμως οι πιστές εκκλησίες δεν απάντησαν σε τέτοια εμπόδια κλείνοντας απλώς τις πόρτες τους για μήνες και χρησιμοποιώντας τις τεχνολογίες εξ αποστάσεως (τεχνολογίες διαδικτύου) ως επαρκές υποκατάστατο της ζωντανής εκκλησιαστικής λατρείας.
Οι χριστιανοί στην Αμερική και σε άλλες δυτικές δημοκρατίες έχουν την ευλογία και το προνόμιο να ευδοκιμούν για περισσότερο από δύο αιώνες κάτω από κυβερνήσεις που επίσημα επιβεβαιώνουν και σπάνια αμφισβητούν το δικαίωμα των πιστών να συναθροίζονται ελεύθερα. Αλλά ο COVID19 είναι μια κλήση αφύπνισης και μια υπενθύμιση στους πιστούς για το πόσο εύθραυστη είναι αυτή η ελευθερία. Πάστορες σε υποτιθέμενες ελεύθερες χώρες, φυλακίστηκαν κυριολεκτικά για εβδομάδες επειδή ηγήθηκαν των λατρευτικών λειτουργιών κατά τον αποκλεισμό (lockdown) του 2020. Παρά τις ευνοϊκές δικαστικές αποφάσεις για τις εκκλησίες, ένα ισχυρό ρεύμα κοινής γνώμης ευνοεί το να δοθεί στις κυβερνήσεις περισσότερη εξουσία στο να υποχρεώνουν τις εκκλησίες να συμμορφώνονται με τους περιορισμούς που εμποδίζουν την συνάθροιση και την εκκλησιαστική υμνωδία. Πολλοί πιστεύουν επίσης ότι οι εκκλησίες πρέπει να υποχρεωθούν ώστε να απαιτούν τα διαβατήρια των εμβολιασμών και τον αυστηρό διαχωρισμό μεταξύ εμβολιασμένων και μη εμβολιασμένων πιστών.
Και πάλι, η αντίθεση του κόσμου εναντίον της εκκλησίας και της διδασκαλία της δεν πρέπει να αιφνιδιάζει τους πιστούς. «Μην εκπλαγείτε, αδελφοί, αν ο κόσμος σας μισεί» (1 Ιωάννη 3:13). Ο Ιησούς είπε: «Επειδή δεν είστε από τον κόσμο... ο κόσμος σας μισεί» (Ιωάννης 15:19). Είμαστε πολίτες του ουρανού, απλοί πάροικοι και ξένοι σε αυτόν τον κόσμο (Φιλιππησίους 3:20). Και ακόμη ο κόσμος βλέπει την εκκλησία έτσι, όταν είμαστε πιστοί στην κλήση μας.
Αυτός είναι ένας από τους κύριους λόγους για τους οποίους οι άνθρωποι του Θεού πρέπει να συναθροίζονται τακτικά για την αμοιβαία ενθάρρυνσή τους και διδασκαλία και ακόμα περισσότερο, καθώς βλέπουμε την ημέρα του Χριστού να πλησιάζει (Εβραίους 10:25). Οι εποχές της κρίσης και των δυσκολιών δεν κάνουν την εκκλησιαστική συνάθροιση αναλώσιμη. Για αυτό τότε είναι πιο σημαντικό για τους πιστούς να συναθροίζονται. «Πρέπει να υπακούμε στον Θεό παρά στους ανθρώπους» (Πράξεις 5:29).
Οι πιστές εκκλησίες πρέπει να συναθροίζονται ακόμα κι αν πρέπει να πάνε κάτω από τη γη για να το κάνουν. Έτσι οι εκκλησίες κατά τους τρεις πρώτους αιώνες επέζησαν και άνθησαν παρά την έντονη αντίθεση του Καίσαρα. Έτσι ξεπέρασε η εκκλησία στην Ανατολική Ευρώπη τον κομμουνιστικό διωγμό τον εικοστό αιώνα. Έτσι κατά αυτό το τρόπο, πολλές εκκλησίες στην Κίνα και αλλού συναθροίζονται ακόμη και σήμερα.
Η Αγία Γραφή μας δίνει αρκετά παραδείγματα ευσεβών ανθρώπων που αντιστάθηκαν στην ασεβή τυραννία των ηγεμόνων που μισούσαν τη βιβλική αλήθεια. Κάτω από έναν δεσποτικό Φαραώ, οι Εβραίοι «φοβήθηκαν τον Θεό και δεν έκαναν όπως τους είχε διατάξει ο βασιλιάς της Αιγύπτου» (Έξοδος 1:17). Ο Ηλίας αντιτάχθηκε στον Αχαάβ και χαρακτηρίστηκε «ταραξίας του Ισραήλ» λόγω της επίμονης στάσης που κράτησε εναντίον του (1 Βασιλέων 18:17). Ο Ιωάννης ο Βαπτιστής επέπληξε προσωπικά τον Ηρώδη και τελικά αποκεφαλίστηκε (Μάρκος 6: 18-29).
Οι δυτικοί ευαγγελικοί τώρα πρέπει να έχουν την ίδια αποφασιστικότητα και να προετοιμαστούν για περισσότερη πίεση από την κυβέρνηση και περισσότερη δίωξη από την υπόλοιπη κοινωνία. Ενώ ο COVID19 έχει προχωρήσει αρκετά ως προς «την διαδρομή του», άλλες κρίσεις εμφανίζονται ήδη στη σειρά, ώστε οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι να τις εκμεταλλευτούν, ασκώντας «εξουσίες έκτακτης ανάγκης» με σκοπό να διαμορφώσουν όλο και περισσότερες ρυθμιστικές αρχές πάνω στην εκκλησία. Οι φόβοι για την κλιματική αλλαγή, η εκστρατεία για την εξομάλυνση των σεξουαλικών διαστροφών, οι ευφάνταστες εφαρμογές της «κοινωνικής δικαιοσύνης» και μια σειρά από άλλες μεγάλες ιδεολογικές μεταβολές άλλαξαν ήδη γρήγορα και δραματικά το κλίμα σχεδόν κάθε δυτικής δημοκρατίας. Μερικοί από τους ανθρώπους που ασκούν τώρα επιρροή στον δημόσιο πολιτικό στοίβο, πιστεύουν ότι το ευαγγέλιο και οι αλήθειες του είναι μια μορφή «ρητορικής μίσους». Οι εκκλησίες μας σε αυτό το μέρος του κόσμου έχουν ήδη χάσει μεγάλο μέρος της πολιτικής ελευθερίας.
Δεν είναι τώρα η ώρα να εγκαταλείψουμε τη δική μας συνάθροιση. Η εκκλησία πρέπει να είναι η εκκλησία του Χριστού, ένας πυλώνας και το στήριγμα για την αλήθεια. Δεν μπορούμε να υποχωρούμε από φόβο. Δεν μπορούμε να κρύψουμε το φως μας κάτω από το χαλάκι. Δεν καλούμαστε να τροφοδοτήσουμε τους φόβους ενός κόσμου που χάνεται. Μας ανατέθηκε να «πάμε σε όλο τον κόσμο και να κηρύξουμε το ευαγγέλιο σε όλη τη δημιουργία» (Μάρκος 16:15) και είμαστε στρατιώτες σε έναν πνευματικό πόλεμο. «Τα όπλα του πολέμου μας δεν είναι σαρκικά, αλλά συν Θεώ δυνατά για την καθαίρεση των οχυρωμάτων. Καθαιρούμε λογισμούς και κάθε ύψωμα που εγείρεται ενάντια στη γνώση του Θεού και αιχμαλωτίζουμε κάθε νόημα στην υπακοή του Χριστού »(2 Κορινθίους 10: 4-5).
Έχει έρθει η ώρα για την εκκλησία του Ιησού Χριστού να αντιμετωπίσει τα επικρατούντα ψεύδη μιας διεφθαρμένης κοινωνίας και να δείξει στους απελπισμένους ανθρώπους το δρόμο προς την αληθινή ελπίδα και την άφθονη ζωή. Είμαστε οι πρέσβεις του Κυρίου και πρέπει να είμαστε βέβαιοι ως προς τον ρόλο μας και με χαρά, όχι με φόβο, με τόλμη και ενότητα να αυξανόμαστε καθώς βλέπουμε την ημέρα του Χριστού να πλησιάζει!
Πηγή: https://www.gracechurch.org/news/posts/2254
Μετάφραση: Τέλης Παπαδάτος
Διορθώσεις: Σοφία Ταβαντζή, Θεοκλής Ραπτόπουλος
Κατεβάστε το άρθρο ως αρχείο κάνοντας κλικ στον παρακάτω σύνδεσμο
| Αντιμετωπίζοντας_τον_covid-19_χωρίς_φόβο.pdf |
